(Sayfa 14 den devam)

şeyi tam ve eksiksiz bir otobüs olarak çıkar.

İş sahiplerinin isteğine göre ve çok defa kendi buluşlariyle karuser üzerin de yenilikler yapıyorlar. Biliciye göre orijinal olarak hiçbir zurnan Avrupada yapılanlara benzemez. Malzeme, farkı hemen belli eder. Burada yapılanlar daha ağır, fakat daha sağlam, dışarıdan gelenler ise daha zariftir. Yurdumuzda ise otobüs karasörcülüğüııde Bursa, Kamyonda da Gaziantep başta gelir.

Mehmet Bilicinin ilerisi için enteresan tasavvurları var. Karusercilikle madeni mobilyeciliği birleştirmek suretile şehrimizin büro, otel, pastahane ve buna benzer yerlerin masa, sendalye, evrak dolabı, sehpa, etajer gibi mobilyelerini imal etmeyi düşünüyor. Ayni zamanda karuserler de bu vesile ile döşenmiş olacak.

Saç ve demir işine dönüldüğü zaman ormanlardan tasarruf edilecektir. Esasen mümkün olan bütün imâlatta sanayiimizi madenleştirmeliyiz. Maden işi ağaç işinden daha ucuz ve daha dayanıklı olur. Bakımı iyi yapıldığı takdirde kolay kolay çürüme istidadı göstermez. Yangından korunur. Meselâ bugün yeni yapılarda pencere çerçeveleri tamamen demirden yapılmış olsa yılda binlerce metreküp kereste tasarruf edilir ki bu da kasten ormanlarımızın yakıldığı memleketimiz için büyük bir kazanç olacaktır.

Bir zamanlar 2500 lira kredi almak için Esnaf Kefalet Kooperatifine müracaat etmiş. Fakat “Bugün git, yarın gel” düsturu burada da karşısına çıkıp bir hayli bekletilince bu krediyi almaktan vaz geçmiş.

Yine Mehmet Bilicinin üzerinde ehemmiyetle durduğu bir mevzu da şu: Yeniden karuser atölyesi açacaklar muhakkak surette mesleki bir imtihana tabi tutulmalıdır.

Ehliyetsiz olarak atölye açanların bazıları çırak işi iş yapıyor havsalanın alamıyacağı bir şekilde fiat kırıyor, randımansız iş çıkarıyor. Böylace sanayiimizi baltaladıkları gibi iş sahipleri tarafından da şikâyeti mucip oluyorlar. Bu durum sanayi bakımından Gaziantebimizin ismini de kötülemiş oluyor Bu mevzuda da alakâlıların en kısa zamanda hareketlerini ve buna bir çare bulmalarını bekliyorlar.

Bilhassa iş tutabilmek için lüzumsuz fiat kırışları sebebiyle Mehmet Bilici yeni otobüs karuseri yapmaktan vazgeçmiş. Malzeme ve işçilikten kısıntı sanat aşkı ve ahlâkına mugayir.. İyisi mi gelen karuserlerin tamirini yapar, hem zarar etmekten kurtulursun, hem bir kaç kuruş kazanır ve hem de başın ağrımaz.

İşte Mehmet Bilici.. Düşündükleri, yaptıkları ve yapmak istedikleri ile...

İZZET BUMBUÇ-ÖMER GEZER

Yurdumuzda çelik karuserin ilk defa şehrimizde yapıldığını ifade etmekte belki şaşırtıcı olacaktır. Fakat hakikat da böyle olsa gerektir. İzzet Bumbuç ve Ömer Gezer ortaklığı 1961'de bunu düşünmüş ve bu düşünceyi tatbik sahasına da koymuşlardır.

Bugün birçok karusercinin yaptığı, birçoklarının da yapmak istediği çelik karuser o zaman köşebent, T ve U demiri ile bazı kısımlar saçtan eğerek Mutlu Akümülatör fabrikası Malatya servis arabası olarak yapılmış.

Bu vasıtayı gören İnanöz otobüsleri işletmesi sahibi kendilerine üç otobüs yaptırmak istemiş. Fakat ne yazık ki bazı sebepler buna mani olmuş ve baltalanmıştır.

Çelik karuser çığırını açanlardan İzzet Bumbuç mesleğe 1945 yılında Mustafa büyüknacar yanında atılmış. Üç yıl sonra da eski karusercilerden Mahmut Büyüknacar ve Osman Arıca ortaklığı yanında çalışıp 1949 da Abdullah Karusercinin atölyesine girmiş. Davet üzerine tekrar eski ustasına giden Bumbuç bir müddet sonra yine A. Karuserciye dönmüş. Vatanî hizmetini müteakiben yine son ustasının yanında çalışan İzzet Bumbuç 1956'da da Yaşar Büyüknacar ile ortak olarak atölye açmış. 1959'da ayrılan ortaklardan Bumbuç bir yıl sonra da mesaisini Ömer Gezerle birleştirmiş.

Ömer Gezer ise bir tesadüf eseri olarak mesleğe İstanbul’da Murat Yıldız yanında kamyon karuseri yapmakla başlamış. 1954'te memleketine dönüp bir ara doğrama işlerinde çalıştıktan sonra iki yıl Abdullah Karusercide çalışıp sonra da M. Büyüknacar yanına girmiş. Ancak Büyüknacarın mesleği bırakması üzerine Mehmet Cıkcıkla bir müddet çalışmış ve 1960'da İzzet Bumbuç ile ortak olmuşlar.

Her iki ortağın da en eski ve en titiz ustaların yanında çalışmaları bugün kendilerinin iyi bir isim yapmalarında başlıca sebeplerden biri olmuş.

Otobüs karuserciliğini esas branş seçen ortaklar halen otobüs karuseri, jeep ve pikapların kapı ve pencere açma işleri, şoför mahalli uzatmaları, Busing ve Krup vasıtalara şoför mahalleri yapıyorlar.

1963'e kadar ağaç karuser üzerinde çalışan Bumbuç ve Gezer günün icaplarına uyarak eski tecrübelerine binaen çelik karuser yapmaya başlamışlar tik olarak da şehrimizden 26 kişilik Chevrolet bir otobüs işini almışlar. Bu arada atölyeye uğrayan bazı vasıta sahipleri yapılan işi gördükten sonra daha şimdiden çelik karuser yapma teklifinde bulunmaya başlamışlar. Yirmi güne kadar bitirilecek olan bu otobüsten sonra da yapılan teklifleri inceliyerek ayni mevzudaki işlerine devam edecekler.

Halen punta, oksijen ve elektrik kaynak makineleri, ispiral, hızar, planya, cereyanlı matkap takımları ile çalışan ortakların pres ve tepsi demir testeresine ihtiyaçları var.

(Devamı var)

Röportaj: Behçet BENİAN

Foto: İbrahim KÜÇÜKDAĞ