(Bir önceki sayıdan devam)
yağları ile kavrulduklarını, hiç bir yerden esaslı bir yardım görmediklerini, ellerine geçen üç-beş kuruşu ufak tefek takımlara yatırdıklarını, bu bakımdan da icabında malzeme almakta dahi sıkıntı çektiklerini söylüyor.
Bunun için hiç olmazsa döner sermaye olarak kullanılmak üzere kendilerine ufak kalkınma kredileri açılmalıdır.
Senelerce yardım görmeden çalışan karuser sanatkârlarına yardım eli artık uzatılmalıdır. Ayrıca karuser sanayii küçük meblağlarla çevrilecek bir iş olmaktan da çoktan çıkmıştır.
NECMETTİN KARUSERCİ
Necmettin Karuserci de onbeş yıl önce babası Abdullah Karosercinin yanında mesleğe atılarak İ9S5 senesinde de atölye açmış.
Necmettin usta da bahsi geçen kardeşleri gibi bilumum vasıtaların karuserlerini başarı ile yapıyor, minibüslere kapı ve pencere de yapıyor.
Son zamanlara kadar ağaç karuser yapan Karuserci de çelik karuser imaline başlamış. İlk olarak da Kaleli Otobüs İşletmetinin bir işini almış. Halen bu otobüsün karuseri üzerinde çalışıyor.
Yine şehrimizde bir firmaya birkaç ay evvel yaptıkları pulman koltuklu, kaloriferli ve her türlü konforu haiz kırk kişilik bir Vabis karuseri büyük bir takdir toplamış.
Yaptıkları karoserlerin tipleri umumiyetle Avrupa tiplerinden alınıyor.
Vasıta sahiplerinin isteğine göre bu tipler üzerinde kendi buluşları meyanında değişiklikler yapıyorlar. Bizzat gördükleri karuser tiplerinin aynini yapmaya da muvaffak oluyorlar.
Ancak Avrupadaki maddi ve manevi imkândan mahrumlar.
Karuser yapımında kullanılan malzeme ise tamamen yerli.. Sadece yanlara çekilen DKP saç ve lâmbaların bazıları Avrupadır.
Necmettin Karuserci de burada yapılan karuserlerin çok daha sağlam olduğunu ve icabında bagajına üç ton yük atılabildiğini söylüyor.
Çelik karuser imaline başlanmasından sonra en çok profil kesme makinesine ihtiyaç hissediyor.
Ancak modern bir şekilde çalışmak da kullandıkları takımların modernize edilmesile mümkün olacak. Bugün yılda ancak 5-6 otobüs karuseri çıkarılıyor. Bu ise modern sanayi anlayışına göre pek uzun bir zaman maddi imkânsızlıklar ise önemli bir faktör.
Teknik mevzuda hemen hemen her şey mevcut. Fakat geniş bir sermayeye malik olamama karuserciyi bugün kü çalışmasından ileriye götüremiyor. Sermaye kısırlığı toptan malzeme almaya da elvermiyor. Bu çok defa işlerin gecikmesine sebep olduğu gibi yapılan işte mecburen bir fiat farkı da doğuruyor. Meselâ bugün ilerideki ihtiyaçlardan gayri 25 bin liralık bir destek karuserciye rahatça bir nefes alma imkânı sağlıyabilecek.
Bundan başka mesleğin tekâmülü için ayrıca teknik elemana da geniş bir şekilde ihtiyaç hissedilmektedir.
Necmettin Karuserci de Doğu illeri ile Ankara’ya dahi karuser yapmış bulunmaktadır.
MAHMUT BÜYÜKNACAR
Abdullah Karosercinin kardeşlerinden birisi olan Mahmut Büyüknacar Kiliste babası nacar Halit yanında marangoz olarak 1925 yılında hayata atılmış 1930 yılında da Gaziantep’e gelerek Abdullah Karuserci yanına çağırmış ve böylece karusercilik mesleğine atılmış.
İlk önceleri kamyon karuseri ve milli karuser yapmaya başlamışlar. 1934 yılında da Adanada Mustafa Okuta ilk defa olarak otobüs karuseri yapmışlar. Bu ilk otobüs karuserinden sonra da şehrimizde otobüs karuserciliği yavaş yavaş gelişmeye başlamış.
Aynı yıl içinde Mahmut Büyüknacar Gaziantepten ayrılarak karusercilik yapmak üzere Diyarbakıra gitmiş ve orada beş sene kalmış. Müteakiben kardeşi Mehmet Büyüknacar ile anlaşarak yine karusercilik yapmak üzere Mersine gitmişler. Burada da beş sene çalıştıktan sonra Adana’ya geçmişler. Adana da beş senelerini almış. 1949 yılında Gaziantep’e döndükten sonra yalnız başına çalışmaya başlamış ve bu yıl Remzi Oğan ile ortak olmuşlar Remzi Oğan da on yıl evvel Ali Demirpençe yanında mesleğe atılmış, üç yıl çalıştıktan sonra Abdullah Karusercinin yanına girmiş. Burada bir hayli tecrübe sahibi olan Oğan 1960 yılında atölye açmış. Şimdi de iki ortak şeklinde çalışıyorlar.
Büyüknacar ve Oğan ortaklığı halen pikap, kamyon ve otobüs karuserleri mevzuunda çalışıyorlar. Yeni bir ortaklık yeni bir hamleye girişen ortakların oksijen, elektrik, panta kaynak makineleri ile, hızar, planya, cereyanlı makasa ihtiyaçları var.
İleride mesleklerini ilerletmeyi, daha seri ve daha iyi iş çıkarmayı düşünüyorlar. Bu ise takım ihtiyaçlarının giderilmesine ve döner sermaye olarak kullanılmak üzere kredi teminine bağlıdır.
Temiz ve geniş bir iş yerinde çalışmanın da rahat ve müsterih bir şekilde çalışmada büyük bir faktörü olacaktır. Bu bakımdan yapılmasına teşebbüs edilen sanayi sitesini dört gözle bekliyorlar.
(Devam edecek)
Röportaj: Behçet Benian
Foto: İbrahim Küçükdağ
