17nci asır ortalarında yaşıyan Koçu Beyin meşhur risalesinden öğrendiğimize göre, o zaman Osmanlı İmparatorluğu toprakları şimdiki vilâyet ve kaza teşkilatı gibi Beyler beyliği (Eyalet) ve Sancak beyliği (Sancak) gibi iki derece bir idari bölüme tabi idi.

İmparatorluk Mısır, Tunus, Cezayir, Hicaz ve ve Yemen hariç olmak üzere 26 eyalete ve her eyalette sayısı değişik sancaklara bölünmüştü. Eyaletlerde paşa rütbesinde bir kimse bulunur, eyalet merkezi olan sancaklara paşa sancağı denilirdi.

1631-1634 yılları arasında yazıldığı anlaşılan risaleye göre, o zamanki Beylerbeyliği yani eyaletin adı ile paşa sancağı yani eyalet merkezi ve eyaletlere tabi sancak sayısı aşağıdadır:

EYALETİN ADI	MERKEZİ (Paşa Sancağı)	BAĞLI OLAN SANCAK SAYISI
Rumeli	Manastır	24
Anadolu	Kütahya	14
Karaman	Konya	7
Bosna	Bosna	8
Tamşuvar	-	6
Budun (Budin olacak)	Budun	20
Özi	-	-
Cezayir Bahri Sefit (Kaptanı derya eyaletidir)	-	-
Kıbrıs	Lefkoşe	8
Zülkadriye	Maraş	5
Şam	Şam	11
Şam	Tarablus	5
Halep	Halep	10
Ruha eli (Urfa)	Ruha	7
Diyarbakır	Amit	12
Rum	Sivas	7
Erzurum	Erzurum	12
Kars	Kars	6
Çıldır	Çıldır	13
Tırapzon	-	2
Kefke	-	-
Habeş	-	-
Musul	Musul	7
Bağdat	Bağdat	18
Van	Van	14
Şehrizor	Kalayigazi	21

Yukarıda hat işareti gösterilen eyaletlerin merkezleri ve bağlı sancak sayısı risalede açıklanmış değildir.

Gaziantep, Malatya, Samsat, Karszülkadriye sancakları Maraşları beylerbeyliğine bağlıdır. O zamanki eyalet beyi Veli paşa adın da bir zattır. Adana ve Kilis Halep eyaletinin sancaklarıdır. Ruha adiyle geçen yer Urfadır. Risalede her eyaletin devlete ödediği vergi yük olarak yazılıdır.