Altın Fikirli İnsanlar

Severim bu şehri. Sefil bir şehir, atılmış bir köşeye. Şimdiye kadar devlet vasıtasiyle yapılmış bir teşekkül, iş yeri fabrika bulamazsın. İşini gücünü kendi görür, kendi yarasını kendi sarar. Bereket, bu uysal görünüşün altında altın fikirli, müteşebbis, dinamik, çalışkan sakinleri var. Semalarında şahinler uçar, karga görmeye tahammül edemez. Toprağında aslanlar yaşar, çakal izi bile sinirlendirir onları.

(Ben Antepliyim)

Severim bu şehri. Hür ufuklar, hür sema, hür bulutlar şehrimin güneşi hür, taşı hür, toprağı hür, hürriyet olsun isterim adı. Beyazıt Meydanı Mitinginde, barikat kuran askerlerden birine “Buradan geçersem beni vururmusun?” diye soran genç tıbbiyeliye “Ben Antepliyim hemşehrim” cevabı gibi, tek kelimeyle ifade olunsun bütün meziyetlerin.

Hafta Başıları

Severim bu şehrin hafta başlarını. İşçiler patron kusturan derler o güne Arı gibi çalışırken yaşamasınıda bilir. Zevk var onda eğlenir. El var çalışır. Kafa var bilir düşünmesini. Düşünde görür işini. Hafta başına kadar normal giden iş hızlanır o gün. Erken bitmeli, bayram var, para var o günün bitiminde akşama âlem, saz, sinema var. Eğlenmeye girersin sözüm ona saza, ateşe basmış gibi olursun, bir daha gideceğin kalmaz. Girersin sinemaya, zevkle ayakta seyredirsin. Doldur kız şuradan iki karavana, yarın kavaklık, geleceğe Nurgana…

Hayranlık

Canım şehrim, gözüm şehrim. Uğrunda yüz binleri şehit verdiğim şehrim. Hava gibi, su gibi, ana gibi muhtacım sana. Senden ayrı yaşayamam gayrı. Vücudumda kan, hazırda atam, bana bakan, barındıran. Son söz hayranım sana hayran!.

Gaziyurt

B. Cahit GÜNENÇ