([1])

Birinci dünya harbinde Elazığ köylülerinden Benli Mahmut adında genç bir delikanlı sevdiği ve seviştiği Nazlı Fatma adında bir kızla evleniyor. Uç gün üç gece bozuklar çalınıyor, davullar zurnalar bu köyün genç kız ve erkeklerini vecde getiriyor.

Nazlı Fatma ile Benli Mahmut aşkın, visalin heyecanlı dakkalarını sıcak yuvalarında heceliye rek hayatın tatlı anlarını geçilmek isterken üç gün sonra Mahmut askare alınıyor. Ne garip ki, bu mesût aşiyane Nazlı ve Benlinin göz yaşlarıle dolarak birbirlerinden ayrılıyorlar.

Benli Mahmut Kafkas cephesinde Ruslara esir düşerek Siberyanın uçsuz, bucaksız karlı ve buzlu diyarında esaretin acılarını, Nazlının firkat ve nâlânını, mukaddes yurdunun hicranlarını çekerek kör ve insafsız kaderin pençesinde on sekiz sene inliyor.

Sevgilisine kavuşmak için Rusça, ile birkaç dili eyice öğreniyor. Hayatını zehirliyen bu esaretten kurtulmak için faüzlu dağları aşıyor. Mukaddes yurdu, Nazlı Fatması, onun yalnız meşalesi oluyor. Aç kalıyor, susuz kalıyor; fakat köy köy şehir, şehir dilenci kıyafetile yürüyerek yurduna kavuşuyor. Bir dağın eteğindeki yemyeşil koru ve serviler arasındaki şirin köyü onun hayalinde cennetlerden daha üstün ve daha tatlı olarak her ân tecessüm ederek köyüne geliyor.

Vakıt tam büyük kuşluk zamanı… Öküzlerini suvarmak için çeşmeye getiren bir delikanlıyı çeşme başında tanımadığı bir kadının öpdüğünü görüyor… Bu vaziyet Benli Mahmuda, on sekiz sene evvel bu çeşme başında tatlı hayatın İlâhî zevklerini nasıl geçirdiğini bir an içinde canlandırdı. Delikanlı öküzlerini çekerek Mişelikler arasına daldı. Mahmud da:

— Suya gelen allı gelin

Niçin solmuş gonca gülün

Doldur bir su ver içeyim

Ölürsem kanlım olursun

Fatma:

— Ben suyumu vermem yâde

Belki aslın haram zade

Beyim gezer gurbet ilde

Var git yiğit sen yolunca

Mahmut:

— Yüce konağın gelini

Gelir salını salını

Konağına sergi sermiş

Kondur beni nolur gelin

Fatma:

—Yüce konak bizde çoktur

Ev sahibim evde yoktur

Dostumdan düşmanım çoktur

Kondurmam yiğit seni

Mahmut:

—Senin adın nedir gelin

Niçin solmuş konca gülün

İçim ateş dışım serin ,

Kondur beni yatağına

Fatma:

—Benim adım Nazlı Fatma

Gözüm kara kaşım çatma

Var git yiğit lâf uzatma

Konduramam yiğit seni

Mahmut:

—Arpa çayırın biçersin

Suyun nereden içersin

Dört yanını seller aldı

Ya sen nereden geçersin

Fatma:

—Arpa çayırın biçerim

Suyu gözünden içerim

Senin gibi koç yiğidi

Köprü kurar ben içerim

Mahmut:

—Sabahları dandır gelin

Sobaları yandır gelin

Çifte giden delikanlı

Neyin senin bildir gelin

Fatma:

Sabahları dandırmışım

Sobaları yandırmışım

Çifte giden koç yiğidi

Ben mememden emzirmişim

Mahmut:

—Istanbuldan gelir tatar

Yamçısını yana tutar

Garip olan nerde yatar

Kondur beni nolur, gelin

Fatma:

— İstanbuldan gelir tatar

Yamçısını yana tutar

Garip olan handa yatar

Var git yiğit sen yolunca

Mahmut:

— Istanbuldan gelir ferman

Kim olur derdime derman

Benli Mahmut sana kurban

Kondur beni Fatma gelin

Fatma:

— Istanbuldan gelen ferman

Ben olurum derdine derman

Kolum yastık saçım yorgan

Buyur beyim hanem kurban

Kerim FIRAT


[1] Bu yazıyı Cingife nahiyesinin Başpınar köyünden Ali Tutaldan aldım. Adı geçen Kızılbaş dedelerindendir. Eyi de saz çalar. Bunun kimin tarafından güftelenerek bestelendiğini sordumsa da bilemediğini, yalnız yedi sekiz sene evvel Malatya Elazığ taraflarına seyahatında güfte ve bestesile öğrendiğini söyledi.