AYRILIK
Ayrıldım, konuşamam;
Darıldım (küsüldüm) barışamam.
Göz açtım, seni gördüm,
Kimseyle (-ellerle) konuşamam.
Ayrıldım özlerinden,
O şirin (-tatlı) sözlerinden.
Bileydim ayrılık var,
Öperdim gözlerinden
Ayrıldım özüm senden,
Sümbülüm senden
Duman çöktü,
Kesildi senden.
..almışım eşimden
..anı gümüşünden.
Karlı dağlar gibi
... kalkınca başımdan.
Vurdu camdan cama,
Durmuşum selama.
..leceğim demişti,
bekliyorum akşama.
Ayva dalında ayva
Ayvaların irisi.
İki yarim var idi,
Hele hele birisi.
Bir ay doğar Maraştan
Muhabbet iki baştan.
Ne doydum,ne usandım
Senin gibi yoldaştan.
Ay doğuyor kenarsız
Neden beni kmarsız?
Ben içimden neşeli,
Beni gamlı sanarsız!
Bir ay doğar meşeden,
şavkı vurur köşeden.
Rengini gülden aldım,
Kokusun menevşeden.
Bu gün ayın on dördü,
Kız saçını kim ördü?
Ördise yarim ördü.
İsbat getir, kim gördü.
Bir ay doğfdu,kenarsız.
Niye beni kınarsız?
Ateşim arşe çıktı,
Öte gidin... yanarsız!
BAĞ
Bağa gittim üzüme,
Gel sözüme süzüme,
Gene mi sürme çektin
Evler yıkan güzüne!
Bağa girdim üzüme,
Çubuk değdi gözüme*
Sürmeler mi çekindin
Çıkasıca güzüne!
Bağa gittim üzüme,
Gül yüzüme yüzüme
Sürmeler mi çekindin
Beni yakan gözüne!
Bağa gittim nar İçin.
Gül kopardım yar için.
Analar kız beslemiş
Delikanlılar için.
Bağ iken bostan oldum;
Dillere destan oldum.
Evveli gerekliydim,
Şimdi gerekmez oldum.
Bağa indim, bağ susuz;
Mahmur gözler uykusuz
Herkesin yari geldi,
Haniye benim uğursuz.
Bağa indim konuşa,
Su neylesin yanmışa!
Mevlam sabırlar versin
Yerinden ayrılmışa!
BAHÇE
Bahçelerde bol erik
Dallarını eğerik.
Bize Antepli derler,
Güzelleri severik.
yahut: (Biz güzeli severik)
Bahçelerde balkabak,
Açılır tabak tabak
Yeni bir moda çıkmış:
Kız oğlana yalvarmak
Bahçelerde gök [1]hıyar,
Boyun boyuna uyar.
İkimiz bir boydayık [2]
Ayırmıya kim kıyar?
Bahçelerde (Bahçenizde) gül var
Gül dibinde yol var mı?
Bu gece misafirim.
Yatağında yer var mı?
Bahçelerde ıtırşah,
Boyu uzun, kendi şah.
iki gönül bir olsa
Ayıramaz padişah!
Bahçelerde mormeni,
Verem ettin sen beni.
Nasıl verem olmayım,
Eller sarıyor seni!
[1] ’Gök’’ kelimesi yeşil, tâ anlamında kullanılır
[2] Boydayız demektir.
