Bir zamanlar ufkumda uçan meleklerdiniz,
Hayatımı süsleyen penbe çiçeklerdiniz.
Sizinle Mi doğmuştum hayata? Bilmiyordum.
[Siz olmadan yaşamak bir ölümdür] Diyordum.
Emelim günlerimi size kaplı görmekti;
Bu emel gençliğime hicran perdesi çekti.
Sizinle yaşıyorken ağladım gecelerle
Uğraştım esrar dolu, acı bilmecelerle...
Çocuklukta uyanan aşkım bir düğüm oldu.
Bahar olan kalbime hazan rüzgarı doldu...
Ağladım, ağlamayı severek, zevk alarak;
Sevdim ben sevmek için, sevgime aldanarak,
Bilmiyorum ne zaman bu ateş bende yandı
Güzellik bir heyecan. Hayat bir heyecandır.
Ey tatlı heyecanlar, ey güzel heyecanlar
Mazi olmuş diyorlar anlattığım zamanlar
Evet, o günler geçmiş, dünya birden değişmiş
Bugün artık yaşamak kuru, soğuk bir işmiş
Ne de olsa ayrılmam ruhum emelim sizde,
Bence bir saadettir erimek içinizde.
Bu bambaşka zevkimi iller bilmeseler de
Bana [çocuk, serseri, delidir deseler] de
Ben yaşarım bir ömrü sizinle hep başbaşa;
Yabancıyım bu ilde zaten toprağa taşa...
Cevat ONAY