II

Dürri’nin:

Mektep ki nerdübânıdır eyvân-ı rif’atin veya:

Mektep ki iptida yoludur kûy-i rif’atin mısralariyle başlayan terkib-i bendi Münif Paşanın’kine naziredir: Paşanın bu terkib-i bendini de sunuyorum.

Mektep ki feyz-bahşıdır ebnâ-yı ümmetin

Mektep ki haclegâhıdır ebkâr-ı fikretin

Mektep ki mehd-i rif’atidir her cemaatin

Mektep ki kasr-ı şevketidir mülk ü milletin

Mektep ki rahlegâhıdır âyât-ı nusretin

Mektep ki' en mühimmidir esbab-ı servetin

Mektep ki saye saldığı yerdir hakikatin

Mektep ki cilvegâhıdır esrar-ı hilkatin

Sermaye-i saadetidir din ü devletin

Bu müddea müsellemidir şer’ü hikmetin

Mektep deyip de geçme ki kudsîdir ol makam

Sükkânına müessisine eyle ihtiram

“Beyt-üş-şeref” sezadır ana olsa idi nam

Nâkıs gelenler anda olur lâ cerem tamam

Lâyık değil mi dense ana Kıble-i enam

Maksud ise eğer sana bir kâbe-i meram

Ol canib-i mübareke vaktiyle et hıram

Kesb-i kemale subh u mesa eyle ihtimam

Amma mizac-ı asra muvafık da olmalı

Hem ihtiyac-ı halka mutabık da olmalı

Mamurelerde bir nice âli bina olur

Dahilleri müzeyyen olur dilküşa olur

Sükkânı ilm ü marifete aşina olur

Hem sây ü istikamet ile agniya olur

Emn ü refah şamil ü bay ü geda olur

Her şeyde intizam eseri rûnüma olur

Gözler ziya-yı hikmet ile ruşena olur

Diller hemişe masdar-ı şükr ü sena olur.

Mektep değilde ya nedir esbabı bunların

Kabil mi ehl-i cehl ola erbabı bunların

Aç dide-i basireti âfâka kıl nazar

Pürdür zamanımız da acâiple serbeser

Hem nev’imiz bu nüsha-i kübra olan beşer

Şimşek gibi bir afeti emrine ram eder

Seyr-i seri’ ile cevelângâhı bahr ü ber

Cevv-i hevaya çıkmada şahin-i tir-per

Bahr-i muhit ka’rine de korkusuz iner

Ya Rap daha neler yapacaktır daha neler

Mektep değil mi menşei hep bu bedâyiin

Ehl-i kemale işte mükâfatı sâniin

İster misin ki eylesin borcunu eda

Borcun nedir senin anı gel öğren iptida

Evvel Cenab-ı Hakka, ülül’emre sâniya

Et sıdk ile itaat u ihlâs ile dua

Bir de çalış ki sende olan muhtelif kuva

Daim ede meratib-i âlâya irtika

Etmez isen buna gereği gibi itina

Sıdk u hulûs u sa’yin olur cümleten heba

Birçok daha vezaifi var nev’-i âdemin

Mektepte öğretir sana üstad-ı ekremin

Sen sanma kim bu sözleri hâşâ fesanedir

Ya mukteza-yı dâire-i şâirânedir

Yahut ki cerr-i menfaate bir bahanedir

Yok der isen ki böyle değildir de ya nedir

İhlâs u sıdk u hubb-i vatandan nişanedir

Teslim-kerde-i ukalâ-yi zemanedir

Halkın yazık ki rağbeti nam ü nişanedir

Bilmez cihanda maye-i izz ü alâ nedir

Mektep büyük hâzinesidir cümle nimetin

Miftah-ı sa’y ü dikkati ehl-i zekâvetin

Layık değil mi Ruh-üI-Emin olsa kâtibi

Kerrubiyan-i arş-i berin olsa hacibi

Şahinşehân-ı rûy-i zemin de murâkıbi

Ömrü fuzun ola ki bu milkin de sahibi

Takdir eder ulüvv-i makam-ı mekâtibi

Masruftur hemişe buna fikr-i sâkıbi

Meşhur u hem müsellem anın re’y-i sâibi

Memduhtur sıfâtı güzide menakıbı

Ya Rabbi haşredek ola tahtında ber karar

Var ise düşmanı ola makhur u tarmar

Ömer Asım AKSOY

“Aman diyene kılıç kalkmaz.

Mertliğimize sığınan düşmanı artık ezmekten vazgeçmeliyiz.”

ATASÖZÜ