(Sayfa 236’dan devam)

göstermektedir. 1966 rakamlarına göre, bölgedeki bakliyat ekimi, genel toplamın

%27,2 si ve üretimi ise %29,1’i dir. 1966 yılında bezelye ve börülce üretimi olmamıştır. Buna karşılık mercimek ekimi (%64,3) ve üretimi (%68,8) Türkiye toplamına göre fazla olmuştur. Bakliyatta en az ekim ve dikim baklada görülmektedir. Hektar başına verimin Türkiye verim ortalamaları üstünde olduğu III sayılı tabloda görülmektedir.

T A B L O: III

1966 yılı bakliyat ekim ve üretimi

Ürünler

İl

Ekim (Hektar)

Türkiye Ekim’inde

Üretim Ton

Türkiye Üretiminde %

Bölge verimi hek/kg

Ülke verimi hek/kg

Bakla

2

389

10.1

564

10,3

1060

1229

Mercimek

21

64.775

64,8

68 787

68,8

1060

1000

Nohut

17

16.691

20,0

17.845

20,0

1060

1072

K. Fasulye

19

23.264

21,1

36.953

27,4

1582

1227

Burçak

11

23.749

26,3

25.565

28,2

1008

1011

Fiğ

9

22.403

19,5

21.946

20,3

980

939

Toplam

151.271

27,2

171.660

29,1

c) Sanayi bitkileri: Doğa bölgesi, sanayi bitkileri üretimi bakımından bir gerilik göstermektedir. Gerek hektar başına verim gerekse Türkiye ekiminde ve üretiminde yeri bakımından sonuç aynıdır. Bölgede, 1966 yılında, afyon anason, ayçiçeği tarımı yapılmamıştır. Öbür ürünlerin de bütün bölgede ekilmediği, il sayılarının incelenmesinden anlaşılmaktadır. Tütün, keten ve kenevir gibi ürünlerin ise önemli yeri bulunmaktadır. Ketenin yalnız tohumu için ekildiği, lifilerlnden yararlanılmadığı IV Sayılı Tabloda görülmektedir. Bu tablo, sanayi bitkilerinin durumunu karşılaştırmalı olarak ortaya koymaktadır.

ç) Bostan ürünleri: Soğan, sarmısak, kavun ve karpuz gibi bostan ürünleri bakımından bölgenin bir önemi bulunmadığı V Sayılı Tablodan anlaşılmaktadır. Diyarbakır gibi karpuzları ile ün yapmış bir ekim alanı olduğu halde, Türkiye ortalamasının altında bir durum görülmekte ve hektar başına verim de düşük bulunmaktadır.

T A B L O: IV

1966 yılı sanayi bitkileri durumu

Ürünler

İl

Ekilen (Hektar)

Ülkeye Oranı %

Üretim Ton

Ülkeye Oranı %

Bölge verimi hek/kg

Ülke verimi hek/kg

Pancar

16

24.447

15,9

607.195

13,9

24.910

28.855

Patates

21

22.728

14,9

268.649

15,4

11.843

11.667

Tütün

7

3.712

13

4.689

2.9

129

576

Kenevir

2

1.583

15,7

2.075

20,7

1.300

1.000

Kenevir Tohumu

3

1.583

15,8

122

3,5

79

350

Keten Tohumu

3

465

2,9

275

2,4

590

637

Pamuk Tohumu

7

49.692

6,9

35.387

5,7

712

858

Pamuk lif

7

49.692

6,9

22.117

5,9

444

537

Susam

7

1.661

3,0

1.510

4,7

909

593

Toplam

104.288

942.019

TABLO: V

Bölgede 1966 yılı soğan, sarımsak ve bostan ekim ve üretimi

Ürünler

il

Türkiye ekimine oranı %

Türkiye üretimine oranı %

Ülke verimi hek/kg

Ülke verimi hek/kg

Soğan

18

15,7

13,2

6.844

8.246

Sarımsak

5

7,8

8,5

6.100

3.800

Kavun

Karpuz

18

17,7

16,9

14.000

17.500

d) Meyvecilik: Bölge, meyvecilik bakımından da elverişli durumda değildir. Kaysı ve yaş üzüm dışında, bölgenin ve hatta ülkemizin en önemli ürünü Antepfıstığıdır. Adıyaman, Gaziantep, Maraş, Siirt ve Urfa illeri fıstık yönünden elverişli durumdadır. Bu iller dışında ise önemsiz bir üretim görülmektedir.

Beş ilimiz dışındaki illerin Antepfıstığı üretimi ancak 194 tondur. Halbuki, toplam üretimin 1500 ton olduğu (1966 yılı) VI Sayılı Tabloda görülmektedir. İstatistiklere göre, ağaç sayısında artış vardır. 1964 yılındaki ağaç sayısı toplamı 10.500.000 iken 1965’te bu rakam 10.750.000 ve 1966’da ise 11.220.000 olmuştur. Bu artışa paralel olarak, beş ilin dışındaki illerdeki Antepfıstığı ağaç sayısı da artmaktadır, 1964 yılındaki 175.000 ağaçın 1965’te 288.000 ve 1966’da 347.940 olduğu anlaşılmıştır.

TABLO: VI

1966 yılınca meyve ağaçları sayısı ve meyve üretimi

Meyveler

İl

Ağaç sayısı %

Ülkeyedeki sayıya %

Meyve üretimi ton

Ülkeye oranı %

Bölge ağaç verimi

Ülke verimi

Elma

22

1.735.3531

8,6

20.808

4,7

11

22

Kayısı

14

1.441.531

42,6

4,789

26,9

3

5

Şeftali

10

265.070

4,99,1

2,090

3,2

7

12

Yaş üzüm

12

283.782

34,1

1.200.183

38,7

4890

3784

İncir

8

616.313

9,1

8.617

4,0

23

33

Fındık

1

982.350

0,4

1.905

1,0

2

1

Limon

1

2

60

Portakal

1

3

0,04

34

0,01

11

42

Mandalina

1

17

0,8

330

0,06

19

74

Zeytin

4

5.203.600

9,0

81.852

9,0

14

12

Antep fıstığı

5

10.972.060

96,8

14.808

98,6

1

1

Toplam

21.408,079

1.335.416

Zeytin de güney doğu ilerinde (Gaziantep, Maraş, Mardin ve Urfa) görülmektedir. Buna karşılık Artvin’de limon, portakal ve fındık üretimine rastlanmaktadır. İncir ise güney bölgesinde (Adıyaman, Artvin, Diyarbakır, Gaziantep, Maraş, Mardin, Siirt ve Urfa) yetişmekte, fakat elma bütün illere yayılmış bulunmaktadır. Yaş üzüm de oldukça yaygın durumdadır. Çay üretiminin ise henüz Artvin iline uzanamadığı anlaşılmaktadır.

2. Hayvancılık ve hayvansal ürünler:

Doğu Anadolu’nun, özellikle kuzey ve doğu bölümleri hayvancılık yönünden bir yoğunluk gösterir. Koyun, kıl keçisi, sığır, manda gibi etinden ve sütünden yararlanılan hayvanlar yanında katır ve eşek gibi taşıma işlerinde kullanılan hayvanlarda da yoğunluk vardır. Bunların sayı bakımından bütün yurttâki hayvan sayısına oranı %25-40 arasında değişir. Tiftik, deve ve at sayısı ise %25’in altındadır. (Bak; Tablo VII).

Hayvansal ürünlerden süt, et yapağı-kıl, deri çok değişiklik göstermektedir. Ençok sütün, kılın, etin ve derinin kıl keçisinden elde edildiği anlaşılmaktadır. Demek oluyor ki, bu bölgede, kılkeçisi yerli halkın et ve süt ihtiyacını karşılamada işe yaramaktadır. Öbür hayvanların et ve deri üretimindeki oranlarının düşüklüğü, bunların kesim için başka bölgelere gönderildiğini ortaya koymaktadır.

TABLO: VII

1966 yılı hayvan sayısı

Hayvanlar

İl

Toplam sayı

Genel sayıda yeri %

Sağılan sayı

Genel sağılanda %

Koyun

22

13.002.160

37,8

57.716.480

33,6

Kılkeçisi

22

6.125.750

39,4

2.955.810

40,0

Tiftik keçisi

4

514.750

9,1

236.280

13,9

Sığır

22

5.440.150

39,5

1.648.370

37,2

Manda

22

324.590

25,9

78.140

24,0

Deve

4

6.9000

16,0

At

22

282.390

23,4

Katır

22

91.260

38,3

Eşek

22

449.700

Tolam

26.237.650

10.644.080

TOPLAM

Süt üretiminde durum değişiktir ve üretim oranı öbür bölgelere göre önemlidir. Yapağı ve keçi kılı (tiftik hariç) da bu yönden üzerinde durulmağa değer miktardadır.

Süt, genellikle peynir yapımında kullanılmaktadır. Doğu bölgesinde üretilen sütlerin batıdaki büyük tüketim merkezlerine gönderilmesi, bugün için, mümkün değildir. Beyaz peynir (tulum peyniri dahil) ve kaşar peyniri yapımı başta gelir bu bölgede. Bazı kimselerde yağ da yapılmaktadır. Hayvansal ürünlerden ham maddelerin üretim durumu VIII Sayılı Tabloda görülmektedir.

TABLO:VIII

1966 yılı hayvansal ham ürünler üretimi

Hayvan cinsi

Süt ton

Ülke üreminde%

Yapağı kıl ton

Ülke üreminde%

Et ton

%

Deri bin tane

Koyun

308.320

38,3

15.700

35,9

12.056

17,9

828,6

Kılkeçi

248.250

44,3

4.370

50,2

9.365

44,8

622,9

Tiftik

13.990

21,5

732

8,5

320

9,3

30,6

Sığır

1.025.190

39,6

-

-

15.313

17,3

229,0

Manda

70.460

23,3

-

-

738

7,0

6,2

Deve

-

-

-

-

26

6,5

0,2

Toplam

1.666.210

20.802

37,826

1.71,78

(devamı var)