Doğu illeri, dağlık bir bölgemizdir. Oldukça büyük akarsular (Dicle, Fırat Aras, Çoruh gibi) varsa da bunlardan gereği gibi faydalanılmamaktadır. Dağlar yüksek ve sarptır. Türkiye'nin en yüksek noktası olan Ağrı dağı bu bölge içindedir. İklim, kuzeyden güneye ve doğudan batıya doğru değişiklikler gösterir. Güneyde Diyarbakır yazın çok sıcak ve kışın çok soğuktur. Kars, Erzurum, Ağrı ve Van devamlı olarak düşük ısılı illerimizdir.

Doğaya çok bağlı olan tarım da değişiklikler gösterir bu bölgede. İklim ve Tarım olanaklarına göre nüfus yoğunluğu da değişir ilden ile. Bölgede, Adıyaman şehri 22.153, Ağrı 24.168, Batman 24.990, Diyarbakır 102.653, Elazığ 78.605 Erzincan 45.187, Erzurum 105.317, Gaziantep 160.152, Kars 41.376, Malatya 104.428, Maraş 63.284, Mardin 30.974, Siirt 25.480, Sivas 108.320, Siverek 27.527, Urfa 73.498 ve Van 31.431 nüfusludur. Bunlardan bazıları, ülkemizin büyük yerleşme yerleri arasında bulunmaktadır.

Bu illerde sanayi ve ticaret durumu pek ileri durumda sayılamaz.

A. NÜFUS VE NÜFUS YOĞUNLUĞU:

Doğu illerimizin toplam nüfusu 1 Sayılı Tabloda da görüleceği üzere 7.507 615 dir. Buna göre, bu bölgenin nüfusu, genel nüfusumuzun %23,9 udur. Tablodaki rakamlara göre il ve ilçe merkezlerinin nüfus toplamı, bunların dışında kalan yerlerde yaşayan nüfusun ancak %25,81 idir. Fakat, nüfusu on binden yukarı olan ve bir şehirleşme olgusu için de görülen nüfusun toplamı ise 1.359.638 olup bunun bölge genel nüfusuna oranı yalnızca %18,1’dir. Bu rakamlar, bölgedeki yerleşim durumunu ortaya koymaktadır. Küçük yerleşme yerlerinin varlığı yüzünden birçok hizmetlerinin yapılmasında bazı güçlüklerin olduğu kolayca söylenebilir. Köy nüfusunun köy sayısına bölünmesinde elde edilen ortalama köy nüfusu 42’dir ki, bu hizmet güçlüğünü iyice ortaya koymaktadır sanırız.

Bölgedeki şehirlerden nüfusu yüz binin üstünde olanlar Diyarbakır, Erzurum, Gaziantep, Malatya ve Sivas’dır. Türkiye’de, nüfusu on binin üzerinde 199 yerleşme merkezi bulunmakta olup bunun 36 tanesi bu bölge içindedir.

Bölgenin toplam yüz ölçümü 282.593 km2 olduğuna göre, bölge nüfus yoğunluğu 27’dir. Fakat, bu yoğunluk ilden ile değişmektedir. En yoğun il olarak Gaziantep (66 kişi) ve en az yoğun il olarak da Hakkâri (9 kişi) görülmektedir. Türkiye’nin ortalaması ise 41’dir. Bu duruma göre, bölgenin nüfus yoğunluğu, genel ortalamanın oldukça altındadır. Bölge içinde yoğunluğu 50’nin üstüne çıkan tek il de Gazianteptir.

B. TARIMSAL ÜRETİM:

Doğu illerimiz genellikle tarım bölgesidir ve özellikle hayvancılık yönünden ileri durumdadır. Ancak, hayvan bakımının günümüz tekniğine uygun bulunmadığı da bir gerçektir. Eski alışkanlıklar ve gelenekler bugün de sürüp gitmektedir. Bölgenin tarımsal durumunu aşağıda belirteceğiz. Ancak, rakamlar 1966 yılına ait bulunmaktadır.

I. Tarla ve bahçe ürünleri:

Doğu Anadolu bölgemizin iklim şartlarının elverişIi bulunduğu yerlerinde tarla tarımı ila bağ ve bahçe dikimi yapılmaktadır. Bazı ürünlerin önemli miktarı bu bölgede elde edilmektedir. Mercimek, kayısı, Antepfıstığı bu arada sayılabilir.

a) Hububat; Bu bölgede ekilen hububat, bütün ülkedeki ekimin %24,9’u olduğu halde 1966 yılında sağlanan ürün toplamı %22,1’dir. Bu rakamlar üretkenliğin düşüklüğünü göstermektedir sanırız.

Bölgede ekilen hububatın başında buğday gelmektedir. Bunu ise arpa izliyor. Bu durum, Türkiye’nin genel durumuna parallelik göstermektedir. 1966 yılı buğday ekimi, genel ekimin %24,7 sidir. Arpadaki durum ise sırasıyla 0/0 28,4 ve 0/0 25,1’dir.

TABLO:1

Doğu illerinin 1965 Sayımına göre nüfusu

İlin adı

Yoğunluk

Toplam nüfus

Şehir nüfusu

Köy nüfusu

Köy nüfusunun toplam oranı

Adıyaman

35

267.288

51.463

215.825

80.75

Ağrı

22

246.961

53.420

193.541

78.37

Artvin

28

210.065

30.068

179.997

85.69

Bingöl

18

150.521

20.401

130.120

86.45

Bitlis

22

154.069

43.813

110.256

71.56

Diyarbakır

30

475.916

162.467

313.449

65.86

Elazığ

35

322.727

106.180

216.547

67.10

Erzincan

21

258.586

57.397

201.189

77.80

Erzurum

25

628.001

152.183

475.818

75.77

Gaziantep

66

511.026

244.215

266.811

52.21

Gümüşhane

25

262.731

31.957

230.774

87.84

Hakkâri

9

83.937

14.132

69.805

83.16

Kars

33

606.313

117.363

488.950

80.64

Malatya

37

452.624

147.040

305.584

67.51

Maraş

31

438.432

105.090

333.333

76.03

Mardin

31

397.880

90.093

307.787

77.36

Muş

24

198.716

32.503

166.213

83.64

Siirt

24

264.832

75.520

189.312

71.48

Sivas

25

705.186

168.685

536.501

76.08

Tunceli

20

164.175

23.240

130.935

84.93

Urfa

24

450.798

150.383

300.415

66.64

Van

14

266.840

60.687

206.154

77.26

Toplam

27

7.507.615

1.938.299

5.569.316

74.19

TABLO: 2

1966 hububat ekimi ve üretimi

Ürünler

il

Türkiye Ekim’inde %

Türkiye Üretiminde %

Bölgedeki

Verim hektar %

Türkiye

Verim. hektar %

Buğday

22

27,9

24,7

1400

1208

Arpa

22

28,4

25,1

1110

1402

Çavdar

16

14,8

14,8

1090

1161

Yulaf

7

10,2

10,6

1700

1275

Kuşyemi

1

0,9

10,4

1314

800

Darı

14

66,3

67,1

1300

1333

Mısır

20

4,5

4,9

1660

1527

Mahlut

15

18.3

17.8

1060

1103

Pirinç

11

18.9

17.9

2028

2308

Bölgedeki hubabat ekimi, oranlar olarak 2 sayılı Tabloda gösterilmiştir. 1966 yılında, bölgede kaplıca ekimi yoktur. Bazı ürünlerdeki hektar başına verimin genel verimin üstünde olduğu görülmektedir.

b) Bakliyat; Bölgedeki bakliyat ekim ve üretimi daha büyük bir oran

(Devamı gelecek sayıda)