Bekledim senelarce ufuklara bakarak,

Öyle bir sevgili ki; yalancılıktan uzak,

Gösterişe bakmıyan, riyaya aldanmıyan,

Garazkârların kötü sözlerine kanmıyan,

Doğruluk mefhukmnun bütün sırrına eren,

Seven kalbi nerede olsa da seçip gören

Bir karekter taşısın, gönlümü aydınlatsın

Şu sevgi dünyasında bir harika yaratsın…

Bir gün geldi ufkuma ışıklarınla doğdun;

İçimdeki şüpheyi, çekingenliği kovdun.

Kalbimi görür gibi bakıyordu gözlerin;

En berrak bir su gibi akıyordu sözlerin.

Ben artık sevgilimi işte buldum demiştim;

Senin için belki de çoklarıle didiştim.

O zaman benliğime bir güneş doğdurmuştun.

Ne de hayran edici bir duruşla durmuştun.?

Sana başımla değil gönlümle eğildimdi

Belki bir tek sevgili sade seni bildimdi.

Ben ki: senden ne buse, ne iltifat bekledim;

Ne de ölmüş şansıma bir an hayat bekledim.

Yalnız beni olduğum gibi tanısaydın da

Olduğumdan aşağı düşmeseydim yanında;

Bana şüpheli, ağır bir gözle bakmasaydın,

Sevgi dolu kalbimi şüpheyle yakmasaydm

Yeterdi sadece bu. Halbuki son günlerde

O eski tatlılıkla, güzel duygular nerde?..

Gözünde zehirli bir şüphenin acılığı,

Sözünde tanımayan bir ses yabancılığı

içimi kavuruyor, benliğimi yakıyor;

Her görüşte kalbime sade zehir akıyor.

Yalanlarla gülerek temiz, açık yüzüne,

Girmedimse yalancı âşıklar sürüsüne

Sanmıyorum bir büyük günah işlediğimi;

Neden bilmedin seni kalbimle sevdiğimi?

Aramıza bir fesat ekti o kıskananlar,

Doğruluk hilmiyenler doğruluktan ne aniar?

Herkesi doğru sanma, soysuzlara inanma;

Sevgimden şüphelenme, her yalan söze kanma!..

C. ONAY