Ey, gazi beratlım!

Ey, şehit muratlım!

Ey, şahin bakışlım!

Ey, Doğan akışlım!

Ey, Gazianteplim!

Ev, Asil milletim!

“Irkın, seni iklimine benzer yaratırken,

Kaç fethe koşan tuğlar, ufuklarla yarışmış.

Tarihini aksettirebilsin diye çehren,

Kaç Fatihin, altın kanı, mermerle karışmış”

Irkın, tarihin efendisi…

Sen, Hürriyetin nefesi…

Sen, Medeniyetin efesi…

Sen, HAK’ın hak sesi…sin

Bu mubarek günde,

Ve şanlı düğünde,

Ya! Ya! Ya! diye haykırıyorsun.

Zulmun zincirini kırıyorsun.

Seni unutanlara,

Ve kafa tutanlara,

Sallıyorsun yumruğunu.

Veriyorsun buyruğunu…

İklimin değerine bir benzer yok.

Yaradanın, yaradırken özenmiş çok.

Kaç, kaç, fethe koşan sensin!

Kaç, kıta’dan aşan sensin!

HAK uğrunda coşan sensin!

Rum’un çelengini düşürten sensin!

Freng’in tedbirini şaşırtan sensin!

Başından bin bir yel aşırtan sensin!

Ufuklardan ufuklara tuğlarını yaraştırdın.

Ve kendini amirliğe yakıştırdın.

Tarihini aksettiren şerefindir, şanındır.

İnsanlığa bahşettiğin asil canın, canındır.

Küfrü, hıyaneti, delâleti,

Zilleti, illeti, ve melaneti

Yoketmiye asırlarca uğraştın.

Allah! Allah! diyerek nice engeller aştın.

Tek dişi kalmış canavarı kıvrattın

Ta cehennem dibine dek tutup attın.

“Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz’dir, ileri!

Direktifi, tirim-tirim titretirken ellerini:

“Yurtta sulh,

Cihaa’da sulh.”

Hür Dünya’da parolamız olmuşken,

Ve bu inânç gönlümüze dolmuşken,

Dışı kara, içi kızıl bir menfur

Çıktı şimdi karşıma bak, durma vur!

‘’Vur pençe-i Ali’deki şemşir aşkına,

Vur Türk’ü gönderen yed-i taktir aşkına.

Son savletinle vur ki: açılsın bu sûrlar.

Fecr’i hücüm içindeki, tekbir aşkına!”

Haşmetine, hizmetine tekrar iman edilsin.

Bu rah-ı delâletten rab-ı HAK’ka gidilsin.

Verilsin istediğin,

Bilinsin ne dediğin.

Yoksa, bu beş günlük boş dünya,

Zindan olur onlara, görmesinler boş rüyâ,

Şahikalar üstünde gene meydan okunur.

Dokunanın sinesi HAK okuna dokunur.

Yeşilim, Yeşil-Adam!

Sana kurban adadık, adam.

Yeşilim, Yeşil adam, canım Kıbrıs’ım!

Canbolat’ımla akan sana kanım Kıbrıs’ım!

Yeter yad-elde kaldın.

Bizi sevdana saldın.

Değil yüzyirmi binine,

Varımız feda olsun tek birine.

Gel, gel bayramlaşalım yarın.

Andı var yirmi altı milyon yarın.

İrfan ZÜFEKAR

NOT: Bu şiir derneğimizin tertip ettiği Kıbrıs mitinginde okunmuştur.