Başında kasket,
Belinde kama,
Akşamdan, akşama, çekip kafayı;
Sokaklarda fosforlumu söylerdi.
Aylar geçti,
Yıllar geçti,
Belirdi yüzünde çizgiler,
Nihayet bıktı bekârlıktan,
Ve bir gün evlendi...
Ekmek derdi,
Evlât derdi,
Onu için için,
Kemirdi geçti;
Fakat hâlâ dudaklarında, o türkü…
Nadir GÜL