Başında kasket,

Belinde kama,

Akşamdan, akşama, çekip kafayı;

Sokaklarda fosforlumu söylerdi.

Aylar geçti,

Yıllar geçti,

Belirdi yüzünde çizgiler,

Nihayet bıktı bekârlıktan,

Ve bir gün evlendi...

Ekmek derdi,

Evlât derdi,

Onu için için,

Kemirdi geçti;

Fakat hâlâ dudaklarında, o türkü…

Nadir GÜL