Bir gün atla eşek, bir yerde buluşmuşlar. Eşek, insanlardan çektiği türlü Zahmetleri sayıp dökmüş; dövülmekten, sövülmekten artık bıktım, demiş.

At;

— Sus, demiş, haline şükret! Ben dövülmeğe de, sövülmeğe de bin kere razıyım. Yeter ki istila etmesinler,

Pazarda satılığa çıkarıldığım zaman cambazlar soyumu söylerler, yaşımı haber vermek nezaketsizliğinde bulunurlar. Bütün bunlara sabırla, tevekülle katlanır, boyun eğerim. Fazla olarak bir de iki dudağımı ayırıp dişlerime bakmazlar mı? Doğrusu bu şekilde teşhir edilmeye hiç dayanamam. Bu kalabalık karşısında canıma kıymayı bile göze alırım.