Ey bu yurd uğruna yurdsuz ve ocaksız kalmış;
Göz çıkarmış kafa kırmış ve bacaksız kalmış;
Süt emerken ana ölmüş te kucaksız kalmış;
Boğulup zulmete aylarca şafaksız kalmış;
Yüzü ak, alnı açık, kalbi temiz yurddaşlar!
Size minnetle bakar şimdi şu dağlar, taşlar;
Size hürmetle eğilmiş hiç eğilmez başlar;
Seyreder sîzleri göklerde şehit kardaşlar.
Siz o kardaşların evlâdısınız, yâdısınız;
Siz o kardaşların insanlığa feryadısınız;
Siz o kardaşlara insanlığın imdadısınız,
Atatürk devletinin belki de bünyadısınız,
Ey bu yurdun kara günlerde siper bekçileri;
Kahraman ordumuzun kalbi çelik şanlı Eri;
Karşı koydun koca dünyaya atıldın ileri;
Sen kazandın bize dünyayı değer son zaferi.
O zaferdir vatanın kurtuluş istihlâli;
O zafer boğdu muhakkak olah izmihlali;
Sen kazandın o zaferle bize istiklâli;
Sen kazandın bize azminle bu istikbali.
Yürü ey şanlı büyük ordu yolun nur olsun!
Yürüdükçe Atatürk kabrine nurlar dolsun.
Yazan: Ömer ÖZBAŞ