Büyük harbin dördüncü yılında yıldırım ordular grubunun iaşe noksanını ikmal etmek üzere teşekkül eden Antep nokta kumandanlığı şifre yazı işleri kısmında vazife görüyorum.

Artık harp sona ermiş bulunuyordu, bu yüzden her tarafta birtakım çapulcular türemiş, asayiş bozulmuş, devlet ambarları bile yağma ediliyordu.

Umumi vaziyetin nasıl idare edildiğini bizler tabiatı ile bilmiyoruz, fakat daha o günlerde milli bir mücadele yapılmak lazım geldiğini takdir buyuran yıldırım ordular grubu kumandanı Mustafa Kemal’in Halep dönüşünde ordu mıntıkalarına şu emri tamim ettiğini şifreyi açarak öğrendim.

(Vilayeti şarkiye efradını silahlar ile ve götürebilecekleri cephane ile terhis ediniz.)

O vakit derin manasını anlayamadığımız bu emrin ne kadar büyük ve kutsi bir düşünce ile verildiğini sonraları Antep ve Ankara’da bulunduğum zaman yapılan milli mücadeleler sırasında hayretle hatırladım. Bu da gösteriyor ki milli mücadele Antep, Ankara, İstanbul, Erzurum’da her Türk yurdunda birbirine bağlı bir kül halindedir.

Ebedi şef bunları yapadursun, bizler o günlerde Antep’te çapulculara ve hainlere karşı ne gibi teşkilat vücuda getirildiğini bildiğimiz kadar sıra ile anlatmaya çalışalım. Umarım ki bu gibi hatıralarını diğer arkadaşlar da anlatsın. Ve Antep savaşının nasıl vücuda geldiği ve nasıl başarıldığı hepimize malum ol sun.

Bu kara günlerde Antep nokta kumandanlığında şifre ve yazı işlerini idare ediyorum. Nokta kumandanımız Kaymakam Hasan Vasfı idi.

Bu telgraf üzerine Antep, Urfa, Maraş̧ dahil olmak üzere verilen emre göre askerleri terhis ediyoruz.

Antep havalisinde bilhassa Tilbaşar ve Akçakoyunlu mıntıkalarında asayiş bozulmuştu. Bunun için Antep’te askerlik kaleminde kaymakam. İrfan’ın, reisliğinde bir içtima yapıldı.

Tilbaşar havalisinde asayişi temin etmek üzere bir süvari muhafaza bölüğü teşkili kararlaştırıldı.

O sıralarda Halep askerlik kalemi reisi Şevki Paşa Antep’e gelmiş̧ ve Abdo efendinin (Erkılıç) evine misafir inmişti. Burada Ali Cenani’nin de işe müessir olması ile şöyle bir emir aldım.

Antep menzil müfettişliği canıbı valasına:

(Akçakoyunlu ile Antep havalisinin asayişini temin etmek üzere bu kere teşkil ve jandarmaya kuvvetuzzahir olarak kayıt edilen ve merkezi Tilbaşar’da bulunacak olan süvari muhafaza bölüğünün refakatinde bulunmak üzere o havalinin ahval ve etvarına vakıl olup elyevm nokta kumandanlığı yazıcılığında bulunan Yasin efendinin muvakkaten memur tayinine müsaade buyrulması mercudur efendim.) 30 teşrini evvel 334 mutasarrıf. Celal bu emri aldıktan sonra tedarik edilerek bana teslim edilen yüz mavzerle ve Giritli Hasan çavuşla noktadan aldığım on neferle Tilbaşar’a yollandık. İtimat ettiğimiz vatandaşlara süvari olmak üzere silahları dağıttık. İlk işimiz Akçakoyunlu’da nokta kumandanlığının ambarını yağma eden Arap Azze köylülerini sarmak oldu. Aldıkları silah, cephane ve erzakları ve saireyi geri aldık.

Çörten Hüyük köyünde Reşit adında bir köy katibinin ambar ettiği buğdayın bir deve yükünü bir altına sattığını haber aldık ve bu köyü sardığımızda köyde kimseyi bulamadık. Reşit’in evinde yaptığımız araştırmalarda bir şey bulamayınca karısı Maraşlı Ermeni kızının kucağındaki Reşit’in çocuğunu elimize aldık ve kadına:

-Ya çocuğu parçalarız veyahut da doğruyu söylersin. Dedik.

Kadın bunun üzerine çocuğuna acıyarak:

-Şooradaki gübre yığınını eşeleyiniz benim altınlarımı da alarak oraya gömdüler dedi. Bunun üzerine yaptığımız araştırmalar sonunda bir teneke dolusu gümüş mecidiye ile kadının altınlarını çıkardık. Kadınının altınlarını iade ettik. Fakat bu teneke bizi tatmin etmemişti. Araştırmalarımıza devam ettik. Bu seferde bulunduğumuz odanın sıvası altında buğday olduğunu gömülü olduğunu gördük. Bulduğumuz parayla buğdaylara el koyarak Antep’e sevk ettik. Oradan Tilbaşar’da Karataş’ta oturan tahsildarlarımızı kovan Mestik ağayı takibe başladık. Yüz atlıdan ancak yirmi atlı ile Karataş’ı sardık. Bilmeyerek karataşların ardında gizlenen Mestiğin üzerine ben varmıştım. Bunun üzerine Mestik yerinden kalkarak elindeki İngiliz mavzerini atımın önüne atarak: Sana dehalet ediyorum beni Arap Ahmetlere öldürtme bir kurşunla sen öldür dedi. Cevaben: Silahı eline al önüme düş̧ çünkü̈ kurşununun ağzına gittim bana ateş̧ etmedi de dedim. Zaten Mutasarrıf Celal beyde bu tahsildarı boğanın yakalanarak bana gönderilmesi demişti. Tutuklu olarak Antep’e şevkettim. Sonradan duydum ki Rumelili bir Hakim’e kırk altın vererek kurtulmuştu.

Bu arada Tılhalıt köyünde oturan Ali Cenani beyde mütemadiyen bana: Köyü̈ ile eniştesi Haci Hanifi oğlu Abdullah Namık’ın Killik köyüne de uğramamı haberler göndererek rica ediyordu. İşte bu suretle Tılbaşar Nahiyesi asayişi tamamlanmış̧ oluyordu.

Bu görevlerden sonra Antep’te ki kıtama döndüm ve terhis oldum.

(Devamı var.)