-4-
Didarî Zeytin harbine redif olarak gidiyor, sılaya dönüp Belan, köyüne geliyor. Nişanlısı Nazlı Sultanla evlenerek zifafa girdiğinde Nazlı cilveye, naza başlayer. Didarî şevka gelip şunu söyleyor:
Nazlı yüzün dönder beri
Bu yola koymuşum seri
Âşıkın yoktur kararı
Ettiğin naz yeter Nazlı
Hamdolsun geldim sılama
Duyuldum halka Âleme
Kaşların benzer kaleme
Kirpiklerin katar Nazlı
Tıfıldır on beş yaşında
Nazarım kaldı kaşında
Ölürsem mezar taşında
Sefil Baykuş öter Nazlı
Ayrıldım gonca gülümden
Kimseler bilmez halimden
Yardan ayrılmak ölümden
Beter Nazlı beter Nazlı
Nazlı demişler adına
Can dayanmaz feryadına
Didarî yan aşk oduna
Yel estikçe tüter Nazlı
Didarıyı rakipleri burada rahat bırakmayorlar. Karısını fitleyorlar;. kendinden ayrıyorlar. O da …boşayıp Kozana doğru yola çıkıyor. Araplıdan Cihanı geçip Hemete kalesine geliyor. Orada coşa gelip şunu yazıyor:
Şu görünen Hemetenin kalesi
Soldu mu ola mah cemalin cilâsı
Müfidlere haktır Hakkın belâsı
Kadir kıymet bilmezlere kul oldun
Bende iken Şahan idin Baz idin
Gölde yüzer Turna idin Kaz idin
On beş yaşlı bir gözelce kız idin
Şimdi benden geri kaldın dul oldun
Hilâl kaşlı elâ gözü süzerdin
Aşkın kitabını okur yazardın
Cevher gibi kâğıtlarda gezerdin
Şimdi beşi bir paralık pul oldun
Elvan elvan yeşil geyer al idin
Şeker şerbet kaymak İdin bal idin
Has bahçe içinde gonca gül idin
Yaprağı dökülmüş kuru çalı oldun
Didarî der yarı gördüm düşümde
Gam katarı bile gezer peşimde
Irmak idin yaylaların başında
Şimdi enginlerde çirkef göl oldun.
Oradan da geçip gidiyor. Gece bir dağda kalıyor. O zaman Kozören deresine, Kozan dağlarına şöyle diyor:
Sana derim Kozörenin deresi
Göz göz oldu şu sinemin yarası
Geçti kalan gidilmenin sırası
Bu gece salında mihman et dağlar
Nuş eyledim ben de firkat âbını
Hu çekip fethettim aşkın babını
Ya bir kaya ya bir çalı dibini
Bu gecelik bana meskân et dağlar
Ördek gibi yüzer iken göllerde
Bülbül gibi şakır iken güllerde
Şimdi kaldık derelerde bellerde
Perişan halime fiğan et dağlar
İniler de ıssız dağlar iniler
Derdim artar yaralarım yeniler
Gözüm görmez kulaklarım çiniler
Şu başa gelene seyran et dağlar
Didari der yollarımı azdım ben
Kalem alıp dertlerimi yazdım ben
Yeter kalan şirin candan bezdim ben
İstersen katlime ferman et dağlar
Yazan: Şakir Sabri YENER