Gönüller açılır bir çiçek gibi
Bütün güzelliği içecek gibi
Hisler penbeleşir ve kanatlanır,
Kendini bir başka âlemde sanır,
Hudutsuz emeller doğar, örülür,
Hayalde nurdan bir yuva görülür
Gençliğin, zevkine doyulamıyan,
Coşkunluğuna son bulunamıyan,
Bu günü İlâhî bir devresidir
Bu devrin nağmesi aşkın sesidir.
Gün gelir hayaller tahakkuk eder.
Genç artık değildir bekâr derbeder
Aşkını bağlıyan bir eşi vardır,
Yalnız kendi malı güneşi vardır.
Süslenir bezenir onun yuvası
Sadece sevgidir esen havası
Genç ağır başlıdır bir bebek değil
Çiçekler dolaşan kelebek değil
Yarını yaratan anne, babadır
Fakat yeni doğan bir emel vardır:
Bu emel yuvanın öz emelidir
Emelden daha çok öz temeldir.
Can sıkar oranın sessiz loşluğu;
Sezilir bir şeyin derin boşluğu..
Nihayet neşe'yle dolar bu boşluk;
Cıvıldar nur topu gibi bir çocuk
Sessizlik gitmiştir şükür Allaha.
Artık herşey ses, her ses kahkaha
Yuvanın umudu yurdun umudu
Neşeler kaynağı bir yavru doğdu.
Ahmet Çelebi Öğretmeni C. Onay