Gönüller açılır bir çiçek gibi

Bütün güzelliği içecek gibi

Hisler penbeleşir ve kanatlanır,

Kendini bir başka âlemde sanır,

Hudutsuz emeller doğar, örülür,

Hayalde nurdan bir yuva görülür

Gençliğin, zevkine doyulamıyan,

Coşkunluğuna son bulunamıyan,

Bu günü İlâhî bir devresidir

Bu devrin nağmesi aşkın sesidir.

Gün gelir hayaller tahakkuk eder.

Genç artık değildir bekâr derbeder

Aşkını bağlıyan bir eşi vardır,

Yalnız kendi malı güneşi vardır.

Süslenir bezenir onun yuvası

Sadece sevgidir esen havası

Genç ağır başlıdır bir bebek değil

Çiçekler dolaşan kelebek değil

Yarını yaratan anne, babadır

Fakat yeni doğan bir emel vardır:

Bu emel yuvanın öz emelidir

Emelden daha çok öz temeldir.

Can sıkar oranın sessiz loşluğu;

Sezilir bir şeyin derin boşluğu..

Nihayet neşe'yle dolar bu boşluk;

Cıvıldar nur topu gibi bir çocuk

Sessizlik gitmiştir şükür Allaha.

Artık herşey ses, her ses kahkaha

Yuvanın umudu yurdun umudu

Neşeler kaynağı bir yavru doğdu.

Ahmet Çelebi Öğretmeni C. Onay