Çıkrıkçılık, esasen, dokumacılık sanatının kolundan bir el işi zanaatıdır. Bugün, dokumacılıkta bu işi fabrikanın bir bölümünü teşkil eden aletler yapar. Fakat, bu zanaatın tabaklık (debbağlık) ve dericilik sanatında da yeri vardır. Bu zanaatı, daha ziyade kadınların yaptığı görülür. Tabakların (debbağların) derileri perdaht etmesi işinde davarın deriden ayırtılan yün kısmını kadınlar çıkrık denilen basit bir aletle iplik haline getirirler. Bu alet, bilhassa kilimcilikte önemli ödev görür.

Çıkrık, dairevî, silindirimsi bir kasnak olup bir ağaç üzerine oturtulmuş ve kasnağın ortasında, bir tarafında kasnağı döndürecek bir kolu vardır. Bu kol çevrildikçe yünler veya pamuklar kasnağın üzerine sarılarak iplik haline getirilir. Halen Gaziantep ve köylerinde, bir çok fakir ailelerin geçimini bu çıkrıkçılık sağlamaktadır.

Cemil GÜÇYETMEZ