Koyun kuzuya karıştı, nurlar doğdu her dağına;

Artık yad eller eremez çiçeğine yaprağına...

Bağrı yanıklar kavuştu şimdi şifa ırmağına!

Kurban olayım taşına, ağacına, toprağına...

Atım rüzgarlar gibi uç, sen rüzgarlardan yaratıldın;

Bor dağdan boğa dağındannasıl fırladın? Atıldın.

O kadar uzak yollardan ne usandım ne de yıldım.

Atım, yetiştir beni sen aziz yurdun kucağına!

Kurban olayım taşına, ağacına, toprağına...

İşte gül rengi topraklar, işte bağlar ve yamaçlar...

İşte Çatalkoz, Kavaklık ve işte İncilipınar

Atım oradan bir su iç, o suda parmaklar donar!

Gelin Antep’in nur dolmuş köşesine, bucağına

Kurban olayım taşına, ağacına, toprağına...

Taşlar, ağaçlar hep birlikte dile gelmiş gibi sandım;

Pencerede bir gülen yüz hali var, şu kaldırım

Bile gülüyor gibidir, bacı, kardeş kavim, hısım...

Koyun kuzuya kavuştu, nurlar doğdu dost bağına

Kurban olayım taşına, ağacına, toprağına...

İshak Refet IŞITMAN