Yükseliyor gür sesin “Gazi„ ufuklarında;

Fıratlar gibi coşkun, çağlayanlar gibisin.

Yoksa ruhun mu yandı, hayatın baharında?

Hicranile başbaşa ağlayanlar gibisin.

Yükselen yanık sesin merhamet dalgasıdır,

Bu bitmiyen feryatlar bin arzunun yasıdır,

Bu ıstırap hayatın çekilmez belâsıdır;

Istırâpla gönlümü dağlayanlar gibisin.

Derdini dökmek içn dertlilerle ağlarsın,

Her ümit yokluk diye niçin kara bağlarsın?

Hak için hakka tapar, yüreğini dağlarsın;

Ömrünü hak yoluna bağlayanlar gibisin.

Yazar: Kemal ÖZEŞKİ