Bak akşam batıyor gün perde perde sularda,
Bırakıyor bir yığın hâtıra arkalarda.
Sürükleniyor ruhum kırılan dalgalarla,
Esişiyle rüzgârın şu hayat girdabında.
Gönül rüyada sanki, şimdi çok çok uzakta
Gölgelenen dünyada hayâlle yaşamakta.
Sonra birden karanlık arkasında bir füsun,
Rikkatle benliğimi baştan başa sarmakta.
Şimdi işitmiyorum benle konuşmuyorlar
Memleketimin ninnisiyle yamaçlar susuyorlar.
Neden sonra bir ara çıkıverip yıldızlar,
Uyuklayan suların koynuna dalıyorlar.
Bütün gece dolaştım sahilde mehtap ile
Dedi herşey bitecek sökecek şafak ile
Belki yetişmez Abdül, ömrün bu beklemiye.
Düşünerek âtiyi ümit dolu bir hisle.
A. Gani UNCUGİL
Not: Derneğimiz tarafından yayınlanan genç şairin (Bizden) isimli şiir kitabından alınmıştır.