Bak akşam batıyor gün perde perde sularda,

Bırakıyor bir yığın hâtıra arkalarda.

Sürükleniyor ruhum kırılan dalgalarla,

Esişiyle rüzgârın şu hayat girdabında.

Gönül rüyada sanki, şimdi çok çok uzakta

Gölgelenen dünyada hayâlle yaşamakta.

Sonra birden karanlık arkasında bir füsun,

Rikkatle benliğimi baştan başa sarmakta.

Şimdi işitmiyorum benle konuşmuyorlar

Memleketimin ninnisiyle yamaçlar susuyorlar.

Neden sonra bir ara çıkıverip yıldızlar,

Uyuklayan suların koynuna dalıyorlar.

Bütün gece dolaştım sahilde mehtap ile

Dedi herşey bitecek sökecek şafak ile

Belki yetişmez Abdül, ömrün bu beklemiye.

Düşünerek âtiyi ümit dolu bir hisle.

A. Gani UNCUGİL

Not: Derneğimiz tarafından yayınlanan genç şairin (Bizden) isimli şiir kitabından alınmıştır.