Vaktinde zamanında yedi avrad çulunu, çapıdını yıkamak için Allebene gitmişer. İş tutmaktan ziyade hanek etmesini seven avradlar akşama kadar işi bitirememişler. Karanlık bastığından dolayı evlerine dönemezler ve geceyi bir değirmende geçirmeye karar verirler.
Değirmenciye gelip:
- Babam biz çapıt yıkamak için geldik ama bitiremedik. Şimdi de karanlık oldu evimize gidemedik. Eğer razı olursan bu gece şu dermeninde yatak.
Değirmenci:
-Yatın amma bacım. Ben sabah erken kalkacağımdan gece konuşmak yok. Demiş. Avradlarda bunu kabul etmişler.
Ellerindeki çullarını çapıtlarını bir yere koyup, un çuvallarından gelişi güzel bir yatak yaparlar.
Amma yattıktan bir müddet sonra verdikleri sözü unutarak içlerinden biri (Hayce bacı) hane başlar.
Hayce Bacı- Of, of, of, of (iç çekerek)
Öbürleri- Noldu bacım?
Hayce bacı- (İçini daha derinden çekerek.) Aman bacım nolcak, gişimde boşandığım aklıma düştü de.
Öbürleri :Başın derdi neydi bacım?
Hayce bacı- Bacım benim herifim bakkaldı. İramazan gelecek dey düvende ne varsa sanki eve yığdı. Kele herif evdekiler ramazana yetmez mi dedim kimi, bire avrat her şey bol olsun derdi. Bir gün hayatı süpürdüm, dış kapının önünü süpürüyken, şeyle eli yüzü yunmuş, babam olsun bir herif geçiydı. Bire babam senin adın iramazanmı dedim. O’da he bacım dedi. Bende içeri çardım. Haznada ne var ne yok kendine verdim. Aldı getti. Akşam olup herif eve gelince bende olanları anlattım. Herifin bir başıma çöktüğünü bilirim. Sabahleyinde babamın evine gönderdi. Şimdi suç bendemi, gişide mi?
Öbürleri- (Hep birden) Gişedee, bacım gişide diye söylenmeye başlamışlar.
Sesden uyanan dermenci kızmış ama ne çıkar. Biraz sonra bir başkası:
- Of, of, of ,of bacılarım.
Öbürleri- Sa noldu bacım?
- Aman sizi boşayan goca beni de boşadı diye içini çekmiş.
- Senin derdin neydi?
-Aman hiç sorman. Ben daha teze gelindim. Bir gün kaynanam, görümüm düğüne gittiler. Ben sonra gidecektim. Tam giyinirken hayattaki koyun melemeye başlamıştı. Bende zar o da istey dey, üstümdekilerin hepsini koyuna giydirip, kapıdan geçen bir avradnan düğün evine yolladım. Merse avrad beni kandırmış. Akşam kaynanam gelince her şeyi öğrendi. Artık beni orada o yidiken yıkılasıca bırakırmı? Ertesi güne bile koymadan hemen gece anamın evine gönderdiler.
Şimdi suç gişedemi, bende mi?
Öbürleri: Gişede bacım gişede diye söylenmeye başlarlar. Fakat bu sefer dermenci kapıya koyacanı söyler. Neyse gene susup yatarlar. Bir müddet sonra biri tekrak:
- Of, of, of bacılarım.
Öbürleri: Noldu bacım?
- Aman, sizi boşuyan herif, beni de boşadı.
Öbürleri- Senin başıyn derdi neydi?
-Aman, beni açman. Herifim kasaptı. Bir gün eve iç yağı getirdi. Benim de beyaz beyaz hoşuma gitti. Kalktım yorgana malefe ettim. Bir gün sabahleyin baktım ki herifin burnunun üstünde bir tane nohut kimi böcek geziy. Şimdi elime alsam, herif uyanacak, aman ne yapayım diye düşünüyken aklıma bir şey düştü. Kalktım çarpanın tekini eşikten aldım burnuna bir tane vurduğum kimi böcün canı çıktı. Herif kalktı bir şeyden haberim yok, başıma çöküp bir ey dövdi, sende akıl yokmuş dey babamın evine gönderdi. Şimdi suç bendemi gişide mi?
Öbürleri- Gişide, bacım, gişide demeye başlarlar amma, dermencinin sabrı tükenir:
- Bire heyyy kalkın şuradan, başımın belasımısınız diye söylenmiye başlar. Fakat avradlar artık konuşmazık diye deyirmenciyi yatıştırırlar. Daha gözüne uyku girmeden biri:
- Of, of, of, of
- Noldu bacım?
- Aman sizi boşuyan beni de boşadımı ki?
- Senin derdin neydi?
- Aman, şimdi gene beni dertleştirmen. Bana olan hiç kimseye olmadı. Bir gün hayatta otururken kapıdan bir çerçi geçiydi. Bende kapıya çktım. Baktım leblebi satıy. Acı dedim 10 parak alayım dedim. Herif leblebiyi tartıyken ağır gelsin diye boynumdakını, elimdikini çıkarıp terezinin bir gözüne koydum. Herif görmedi. Leblebi daha çok sığdı. Akşam herif gelipte hanı avrat altınların dedi kimi bende leblebi aldım dedim. Bire avrad sen delimisin diye başıma çöküp bir ey dövmezmi. Ondan sonsa artık beni herif üçden dokuza boş etti. Şimdi suç bendemi, gişide mi?
- Gişide, bacım, gişide, gişide, bacım, gişide.
Değirmenci artık dayanamaz amma bakarki avradlardan baş gelemez, bari acı yavaş konuşun bacım der. Amma kim dinler. Gene biri başlar:
- Of, of, of, of (iç çekerek)
- Noldu bacım?
- Amman, sizi boşuyan herif beni de boşadı.
- Senin derdin neydi? Diye sormaya kalmaz, hemen kadın haneğe başlar.
- Bir gün bizim herif eve çuvallarladan yeşil yeşil toprak getirdi. Haznıya koydu. Acıda zalımdı. Ah, elinden neler çektim. Seslenmedim. Bende bir gün don yudum, ekmek ettim, canım çıktı, evide dedim çıkarayımda hamama gidiym dedim. Kalktım, evi çıkarıyken bir baktımki etraftan delikler var, bende o yeşil toprakları aldım, yordum, evin dört bir tarafına sürdüm. Aman akşam oldu, ne yoruldum diye sordunal bende böyle, beyle oldu dedim, ancak senin babanın kabirine deyp, edikten, çarşafımı elime verip beni kapıya koydu. Aman suç bende mi gişide mi?
Öbürleri: Gişide, bacım, gişide, gişide,
Değirmenci hemen fırlayıp: kalkın kapıya der. Amma kadınlar yemin ederler artık hanek etmiyeceklerine. Daha dermençi uyumadan biri fısıldar:
- Of, of, of, of, of, of
- Noldu bacım?
- Nolcak, sizi boşuyan döyyüs beni de boşadı.
- Aman, bir gün oturuyken baktım ki herif hammallardan eve nohut, mercimek getirdi: Haznıya herifnen yerleştirdik. Aradan bir hafta iki hafta geçti. Heriften ses seda çıkmadı. Bende hiç pisli sevmem. Kalkım dedim acı şurayı silim, süpürym dedim. Baktım ki bir leblebici kapıdan gidiy, gel, bire babam dedim şunlarıda gavur da getir dedim. Herifte götürdü. Aşamacık canım çıktı. Herif gelince, hal madde beyle, duj anlatdım amma bida herif beni eve koymadı. Şimdi, suç bendemi gidide mi?
Hep bir azdan – Gişide bacım gişide, diye gene başlarki, artık gün ağarmaya başladığından dermenci:
- Aman bacılarım herifleriz sizi koleyne boşamamışlar. Şu birer ekmeğide alın gidin der. Yer içer hocca mırazına erer.
NOT: Bu yazıyı Leman Gürbüz, Kemal Gürbüz’den derlemiştir.
