Vaktıyla zamanında, bir varmış bir yokmuş bir dane tomuzlan hatın varmış. Birgün tommul tommul, yuvalana yuvalana gezmiye çıkmış. Deyken bir hâlacnan karşılaşmış. Hâlaç kendine demişki:

- Boyu uzun boyraz hatın, saçı uzun server hatın, nerden geliyn, nere gidiyn, demiş.

Tomuzlanda ona:

- Gişi aramıya gediym, demiş.

Hâllac:

- Bana varın mı demiş?

Tomuzlan hatın:

- Varırım varırım amma beni ne ile döversin, demiş?

Hâlacta:

- Tokmak ile, dediği gimi; tomuzlan hatında:

- Yok ben sana varmam, deyip, yoluna devam etmiş.

Gediyken gediyken karşısına bir kilimci çıkmış, tomuzlana demişki:

- Boyu uzun boyraz hatın, saçı uzun Server hatın, nerden geliyn nere gediyn demiş.

Tomuzlan:

- Gişi aramıya gediym demiş.

Kilimci

- Bâ varın mı demiş?

Tomuzlan hatın:

- Varırım varırım amma, beni neyden döven demiş.

Kilimci:

- Mekeymden döverim demiş: Tomuzlan hatında:

- Yok ben sâ varmam demiş; gene yoluna devam etmiş.

Bu seferde karşısına bidene sıçan çıkmış. Gene o da tomuzlana demiş ki:

- Boyu uzun boyraz hatın, saçı uzun server hatın, nerden geliyn, nere gediyn, demiş.

Tomuzlan:

Gişi aramıya demiş.

Sıçan:

- Bâ varın mı demiş?

Tomuzlan:

- Varırım varırım amma; beni neyden döversin demiş?

Sıçan:

- Ben kuyromdan göze sürme çekerim dede zaman; tomuzlan hatında:

- Eyleyse bende sâ varırım demiş. İkiside elele verip eve gelmişler. Bi gün tomuzlan sıçana demişki:

- Ben kâlkîm da şu asbabları yüym acı sende getde bize bey evinden pendir çörek getir, demiş. Sıçan koymuş getmiş, tomuzlan hatında don yumuya başlamış. Bunların ceviz kabînden küllükleri, fındık kabînden gazanları, fıstık kabîndan da teştleri varmış.

Tomuzhan hatın küllükden su alıykân, külle düşmüş. O sırada evlerinin yanından atlılar geçiymiş. Tomuzlan hatın onlara:

- Tıkır tıkır atlılar, tıkırtısı tatlılar bey evine varasız, pendir çörek yiyesiz, sıçan beye diyesizki: “Boyu uzun boylaz hatın saçı uzun selver hatın, su alırken külle düştü durmuya gidesin!” demiş.

Neyse sıçan gelmiş, tomuzlana elini uzatmış, demişki:

- Elî bâ ver çekerek demiş

Tomuzlan hatında:

- Yok ben sâ küserek demiş.

Sıçan yine:

Elî bâ ver cekerek demiş.

Tomuzlan hatında yine:

- Yok ben sâ küserek dedî kimi sıçanda kızıp:

- Eyleyse bende seni basarak deyp âmmel beter tomuzlan hatını külle basmış. Tomuzlan ölmüş hikâyemizde burada sona ermiş..

Not: Bu masalı Hayri Kınacı bir Gaziantep’li kadından derlemiştir.