Dergimizin 10/Ocak/1969 tarih ve 133 sayılı nüshasının 15, sayfasında: (ZEKÎ SAVCI’YA AİT ANILARIM) başlıklı bir yazımda ZEKÎ SAVCI ile bir müşaaramızdan (şiirle söyleşmemiz) den söz etmiş, fakat bu şiirleri kaybetmiş olduğum için aynen yayımlayamamıştım.
O yazımda:
“Bir gün bu müşaaramızın asıl metinlerini bulursam onları da okurlarıma sunarım inşallah!.” demiştim.
Şimdi sayın dostum ve değerli dilcimiz, Türk Dil Kurumu Genel Yazmanı Ömer Asım AKSOY’un himmetleriyle bu her iki şiirin de metinleri bulunmuştur.
(İncilipınar) adlı kitabıma alamadığıma çok üzüldüğüm bu hatıra şiirleri aynen takdim ediyorum.
Zeki Beye Allah’tan mağfiretler. Ömer Asım Beye de uzun ömürler ve mutluluklar dilerim.
Ankara: 1Kasım1970
Şakir Sabri YENER
BAYRAM HEDİYESİ
-Aziz dost ve sayın üstadım Şakir Sabri YENER’e-
Mihneti sabrile yenmek hünerin var mı Hocam?
Yoksa yoksulluk elinden kaderin var mı Hocam?!
İki dükkânla bir ev, zannederim dünyalığın,
Gizli gizli aceba sîm-ü-zer’in var mı Hocam?!
Bu kadar yıl okutup, hem okudun, hem yazdın,
Kuru bir dal gibisin berk-ü- ber’in var mı Hocam?!
Çok şükür oldun emekli., hele bir partiye gir.
Politik âleme hiç bir seferin var mı Hocam?!
Ne kazandın şu ferağat denilen hasletten?
Partiler vurmada eller, haberin var mı Hocam?!
Geleni övmeyi bildin, gidene sövdün mü?
Hiç hulûskârlığa has bir eserin var mı Hocam?!
Ömrümüz sade uğursuz gecelerle geçti,
Şöyle yüz güldürecek bir seherin varmı Hocam?!
Hep ümitlerle avunduk, düzelir belki diye,
Dalkavuktan yike bir muteberin var mı Hocam?!
Armağandır size bayramda bu naçiz şiirim,
SAVCI’ya câize bademşekerin var mı Hocam?
Beşgöz. Haziran. 1953
Zeki SAVCI
TEŞEKKÜRNÂME
- Aziz dostum Zeki SAVCI’nın bana lütfettiği “Bayram hediyesi” ne teşekkürlerimle. -
Semt-i eş’âre bu demler güzerim yok Zeki Bey,
Sana yükselmek için bâl-ü-per’im yok Zeki Bey!
Okudum, yazdım, okuttum ben evet elli sene,
Yine santim bile bir sîm-ü-zer’im yok Zeki Bey!
Yoldu yapraklarımı, meyvemi eller yidi hep,
Kuru bir dal gibiyim berk-ü-ber’im yok Zeki Bey!
Dağılıp gitti bütün aile efradım da,
Ölsem Antep’te bu gün nevha-ger’im yok Zeki Bey!
Şimdi bir devlete erdim ki (tekaaütlük) adı,
Şükür (açlık cadısı)ndan hazerim yok Zeki Bey!
Bir evim, üç dükkânım, bir de bağım var., ipotek,
Başka mülküm olarak bir şecerim yok Zeki Bey!
Garajım yok, sinemam yok, otelim yok, han yok,
Bana rahmet salacak bir eserim yok Zeki Bey!
En büyük mâmelekim armağanın oldu.. Sağ ol!
Bu teveccühlere lâyık değerim yok Zeki Bey!
Can olur câizen ancak sana kurban olsun,
Yok, ne badem, ne de Bonbon şekerim yok Zeki Bey!
Gaziantep: 14-6-1953
Şakir Sabri YENER
