Ahmet Üstadımıza… ([1])
Çetin bir yoldayım. Bahtım delil olmaz, muîn olmaz.
Tezarrular icâbetgâhe yükselmez, kariyn olmaz,
Felekten bir güler yüz görmedim, görsem de aldanmam;
Vefasızdan mürüvvet beklemez, kalbim emin olmaz.
Sitemden geçse, lütfetmek için yüz bin yemin etse
Dönek meşreplidir onda yesar olmaz, yemin olmaz!
(Kader) namında bir haşmetli Sultan var ki âlemde
Onun fermanı geçmez bir mekân olmaz, mekîn olmaz.
Bozulmaz hükmünün, takdirinin münkadıdır herkes
Onun kadir huzurunda eğilmez bir cebin olmaz.
Kaderden her gelen mihmâne (Hoş geldin!) deyen kâmil;
Hayatından şikâyet eylemez, kalben hazin olmaz
İlâhi bir tecelliden nasıp almış olan dilde:
Fesâd olmaz, fenalık meyli olmaz, buğzu kin olmaz.
Muayyen bir zaman yoktur denir tahsil için amma:
Civanlıktan müsait bir zaman olmaz Zemin olmaz.
Büyüklerden de mümkündür, küçük işler zühur etmek
Denizlerden çıkan her şey hemen dürri Zemin olmaz
Liyakatsız alınmış payeler şöhretli mevkiler;
Çöker bir gün temelsiz bir bina elbet metin olmaz.
Yazar: Necip ONUR
[1] (Dilâ irfane makrun olmayan söz dilişin olmaz )Matlaile başlayan arifane bir manzumesine bizden manzume istemişti. (Olmaz) o dileğin yerine getirilmesi için yazıldı.