Evel zaman içinde, halbır saman içinde, deve dellallık ederken, eşek hamballık ederken, ben nenemin beşiğini tıngır mıngır sallarken, halan hulan söyliyecemin hepsi yalan Fili yurdu bir yılan, minareyi gaval dey beline çalan. Eski hamamın tası yok, peşdambalın ortası yok Hamama bir meymun girmiş, onunda bir kalçası yok, bu söyliyeceğim sözlerin yalandan başka hiç ötesi yok. Vahdında zamanında bir gariynen bir goca varmış. Bunların bide cerenleri varmış. Bu cereni her gün sagar südüynen geçinirlermiş.

Bu gariynen gocaya bir kurt cenah olmuş. Bu kurt her akşam gelir:

- Gamişden gapı, kırarım seni, gariynen gocayı yirim senî dermiş.

O zaman ceren:

- Depiğimnen deperim seni, buynuzumnan süzerim seni dermiş.

Kurd bunu duyunca; gorhar, gaçar gor gedermiş.

Gari bir gün bu cerenin sesinden usanmış ve

- Bire, goca bu cerenin sesinden heç uyuyamıyk boğazlada gurtulak şunun elinden demiş. O zaman goca:

- Aman avrad aklını başına topla, delimisin sen; cereni boğazlarsak gurt gelir gapımızı gırar, bizi yir demiş.

Amma garı ısrar etmiş. O vakit goca korkmuş cereni bazlamış. Etini uvak küfte etmişler, gemiğini de zibilliğe atmışlar.

Gene bunlar yaddıkdan sona gurd gelmiş.

- Gamışden gapı, gırarım seni, garıynen gocayı yirim demiş. Bu sefer cerenin kemikleri:

- Depiğimnen deperim seni, buynuzumnan süzerim seni demiş. Gurd bu sesi duyunca hemen ordan gaçmış gomuş getmiş.

Sabahden uyandıkları vahıd gari:

- Gördünmü goca: kepeği kesilesice bizi bu aşamda uyudmadı, şunun gemiklerini şu bosdana adda gel demiş.

Gene aşam olmuş; garıynen goca uyumaya yadmışlar Gurd gelmiş:

- Gamışden gapı, gırarım seni, garıynen gocayı yirim demiş. Ses duymayınca tekrar bir daha söylemiş, gene ses gelmediği vakit gapıyı gırmış, garıynen gocayı yimiş, içmiş hoşça muradına geçmiş.

Not: Bu masalı Ayşe Güneriden tesbit eden Nejat Güneri’dir.