Yansın damarlarında iktisat aşkı yansın!

Ey vatandaş iyi bil, Türk denen kahramansın!

Alnınla gümüş dolu senin toprağın taşın,

Dilerim Rabbimden ki eğilmesin dik başın!

Dinle benim hür yurdum, hür vatandaşım dinle!

Bak neler söylüyorum bu coşkun sevincimle!

Gururunu okşayın kendi öz malı olsun;

Vatanın her bucağı bu yüce aşkla dolsun!

Paranı iyi kullan, istersen hür yaşamak

Tunç imanlı göğsüne iktisat arması tak

Bir sel gibi kalplerden iktisat aşkı aksın!

Yabancı uluslar da bize hayretle baksın!

Yurdunun öz bağrından taştıkça afyon, tütün;

Ufkunda alevlenen güneş yansın büsbütün!

Bir yanda üzüm, incir; bir yanda pamuklar var.

Işık dolu gözlerin Avrupa’da ne arar?

Ne çıkar uzatmasan garbe doğru elini?

Sal yurdunun bağrına coşkun dileklerini!

Söyle aziz vatandaş, bu cennet neye yetmez?

Bu teyyaz topraklarda ne fışkırmaz ne bitmez

Tarihte başı taçlı o zehirli yılanlar,

Kalbini oya oya akıttı nice kanlar!..

Şelale gibi aktı kucak dolu paramız.

İşte o günden beri hala sızlar yaramız.

Daha dün milyonları döktüler bak ne acı.

İşte damat İbrahim, Lale devri, Baltacı.

Başını cevirde bak önder neler söylüyor:

(Vatandaşım biriktir, yolun refahtır!) diyor.

İşte bilgi saadet, işte fennin gür sesi.

Bunların en yücesi iktisat düşüncesi.

Adile NECLA