Bir deli poyrazdır içimde derdin
Bir başka kıvamda biçimde derdim
Bin aşkın ezeli zevkine erdim
Mecnun çöllerde arar gezerim!
Bazen kederliyim bazan yaslıyım
Bazen kan ağlarım bazan usluyum
Bazen “Allah” diyen aşık sesliyim
Bazen Kerem gibi yanar gezerim!
Ne karaymış Tanrım, ne kara yazım
“Ah-u vah” tesbihim, dert, keder, sazım
Peşince aşk adlı sadık Ayva’zım
Kederden kedere konar gezerim!
Ah! Ne sonu gelmez derde kul oldum
Namertler elinde yanıp kül oldum
Şu kahpe dünyada geçmez pul oldum
Körolası bahtı kınar gezerim!
Sağımda Çamlıbel, solumda Çağlar
Önümde “Yunus’um” Allah der ağlar
Çevremde başları dumanlı dağlar
Zümrüt ummanında yunur gezerim!
İsmet ŞERBETÇİOĞLU
NOT: Bu şiir Kültür Derneği 1958 yılı şiir yazma yarışmasında üçüncü gelmiştir.