8649 kilometre kare mesahaya sahip olan Gaziantep’te toprağın ekime tahsis ediliş nisbeti her yıl biraz daha artmaktadır. Ayrı bir mâna ve ehemmiyet arzeden bu durumu rakkamlandırmak gerekirse şu şekilde izahı mümkündür.

1960 yılında 258.918 hektar

1961 yılında 266.148 hektar

1962 yılında 275.017 hektar

1963 yılında 280.995 hektar

Yukarıdaki rakkamlardan da anlaşılacağı üzere Gaziantep’te ekime ayrılan saha gittikçe genişlemekte olup, 1963 yılında 1960 yılına nisbetle bu artış 22.077 hektardır.

Ekime ayrılan bu sahanın ürünlere dağıtımı ise hemen hemen her yıl değişmektedir. Yine bir misal olmak üzere 1960 yılından beri buğday ekimine tahsis edilen arazi miktarlarını verelim.

1960 yılında 82.280 hektar

1961 yılında 92.080 hektar

1962 yılında 93.665 hektar

1963 yılında 96.220 hektar

Buğday ekimi için ayrılan sahada 1960 ile 1963 yılları arasında 9.960 hektar bir artış olduğu halde ayni devreler içinde patates ekimine ayrılan arazi miktarında 100 hektar bir azalma vardır. Zira 1960 yılında patates ekimimine ayrılan 170 hektar arazi 1963 yılında 100 hektar noksanı ile 70 hektar olmuştur. Bunda elbette ki piyasada görülen fiyat hareketlerinin geniş ölçüde tesiri olmaktadır.

Daha ziyade Kilis ve Nizip bölgelerine yayılmış olan zeytincilik, fıstıkçılık ve üzümcülük gibi her yıl biraz daha gelişmekte ve Gaziantep’in en önemli gelir kaynakları arasındaki mevkini biraz daha kuvvetlendirmektedir. Bu cümleden olmak üzere zeytin ağacı sayısı her yıl artmaktadır. 1960 yılında 8.784.500 zeytin ağacı olduğu tesbit edilmiştir.

1961 de 3.764.300 adet, 1962 de 3.866.650, 1963 de 3.922.200 adet ağaç olduğu hesap edilmiştir.

Ancak Gaziantep’te de Türkiyenin hemen her tarafında olduğu gibi tarım mahsulün alınması birtakım tabî şartlara bağlı kalmaktadır. Havanın kurak veya yağışlı gitmesi aekolte üzerinde büyük tesirler yapmaktadır.

Cahit ŞENOL

(Sabah)