— Yunus Emre’nin aziz ruhuna –

Gaziantep kaynakları;

Akar Allah deyu deyu.

(Şehitler anıdı) hakka;

Bakar Allah deyu deyu.

(Ben fıstıkların alları;

Hayran eder hep kulları;

Antep bağının gülleri

Kokar Allah deyu deyu.

Kahramandır insanları;

Türk kanıdır hep kanlan;

Yurduna saldıranları;

Yakar Allah deyu deyu.

Motorlular, şakır şakır; [1]

Göz görmedik şeyler dokur;

Kırlangıçlar Âyet okur; [2]

Okur Allah deyu deyu.

Topraklarında can biter;

Havasında amber tüter;

Gül dalında büllül öter;

Öter Allah deyu deyu.

(Sarı güllük) güller açar;

Etrafa neşeler saçar;

Gökte göçmen kuşlar uçar;

Uçar Allah deyu deyu.

Baygındır Antep baharı;

Çıldırtır sevdalıları;

Âşıkları zarı zarı

Ağlar Allah deyu deyu

Ne yazıkki (ÂŞIK YENER);

Gönlünde bir sönük fener;

Antep hasretiyle döner.

Döner Allah deyu deyu

Hû Mevlam huu !

Ankara: 5 — Mayıs — 1965

Şakir Sabri YENER

---

[1] Motorlu dokuma tezgâhları.

[2] Gaziantep Folklorunda Halk, kırlangıçların: (vici vici vici vici vici vici vişşşşşt) diye ötüşlerde, bu kuşların, kuş dilile, Kuran’ı Kerîmin 72 inci (CİN) sûresinin: (Kul Ûhiye ileyye) diye başlıyan birinci Âyetini, Âyetin: (ilerrüşd) kısmına kadar okuduklarına inanır, bu kutsal kuşların, evlerinde yuva yapmalarına müsaade ederler, onları konuklarlar. Bu inanış, Gaziantep’e özgü bir halk inanışıdır.