Gazi diye bir sen Atatürk’ümle adaşsın,

Yanmış vatanın arslanı, dimdik yüce başsın.

Şahin gibi ölmezlere medfen olan Antep!

Binlerce şehit annesi hep şen olan Antep!

Hayretle şaşarken sana düşman bile yer yer

Volkan gibi bağrında yanan şimşeği göster.

Yalnız kalarak koskoca kuvvetleri yendin.

Harbin o İlâhî denilen mâbûdu şendin.

Masum çocuğun kükremiş arslan gibi yılmaz,

Kızlar dişi kurtlar gibi yanlarına varılmaz!

Hiç ummadığın ak saçı tel tel ninelerden,

Çökmüş dedelerden ne civan çıktı bu yerden.

Vaktiyle alev dalgasının yaktığı yerler

Parlattı hemân özdemir, Arslan gibi erler.

Şahinleri, Yılmazları, Mehmetleri gördük

Kurtar diye bunlarla bütün cepheyi ördük.

Bir millet eğer Türk gibi soydan, kanı paksa

Vermez Vatan’ın zerresini son kanı aksa.

Ölmek ne büyük şan diyerek uğruna yurdun

Vurdun, sopa mı, taş mı ne buldunsa da vurdun

Türk’ün O büyük namını göklerde uçurdun!

Açtın! Ama mefkurene vermiştin asalet

Düşman denen alçak, gözü doymaz tok hayalet

Bir gün sana Açsın, silâhın yok bile, derken

Sen Kal’aya albayrağı diktin sabah erken.

Allah diyerek aşk ile saldırdı amansız

Serdin o habîs leşlerini yerlere cânsız!

Şahin gibi ölmezlere medfen olan Antep!

Binlerce şehit annesi hep şen olan Antep.

Gazı diye bir sen Atatürk’ümle adaşsın!

Yanmış vatanın arslanı, dimdik yüce başsın!

Doçent Dr. Bedri NOYAN