KUL ÂŞIK

AKBEZ TÜRKÜSÜ

Sabahınan güzel gördün;

Kırdı belimi belimi;

Biraz yanında olsam;

Tanrı zalimi zalimi:

Her bahçede bitmez söğüt;

Dertliye kâr etmez öğüt;

Sözünde durmayan yiğit;

Çeker ölümü ölümü.

Hey ağalar bir yar sevdim;

Dünya kadını kadını:

Desem dile düşürürler;

Demem adını adını.

Marak etme bahtı karam;

Kara günler geçer bir gün;

Tanrı Örttü kapımızı;

Vakti gelir açar bir gün.

Has bahçenin gülü gonca;

Güzeller gelir derince;

Yaz gelip bahar erince

El yaylaya göçer bir gün.

Ana kardeş yolum gözler;

Ah.. Çekince, yaram sızlar;

Yaz gelince kuşlar kuzlar;

Kanatları açar bir gün.

Gene beni aldı marak;

Ne çare yollarım ırak

Kaba kulak yapar orak

Eller ekin biçer bir gün

Dinlen kuşlar avazını;

Onlar getirir yazını;

Ayşem gezini gezini;

Soğuk sular içer bir gün.

Âşık der başım kalaba;

Gadah düzerler dolaba;

Ayşem gelince halebe;

Yaralarım azar bir gün.

İstemezi tutsun ağrı;

Ezilsin d üşmanın bağrı;

Tuttuğumuz yollar doğru;

Suçsuzları seçer bir gün.

Akbezin içine athlaç doldu;

Ka ra fakılı Göl dağını sardı;

Kalede ise çok harpler oldu;

Kurşunun sesinden durulmaz oldu.

Katran kilisesine kanlan akar;

Kaldırın üleşi kuzgunlar çöker;

Türkleri dersen düşmanı yakar;

Önünden düşmanlar geçemez oldu

Ki mi kellik atmış kimi yemeni;

Türkl er hiç bilmez amanı;

Vurun kardaşlarım bugün zamanı

Düşmanın ölüsü bilinmez oldu.

Türkleri dersen vatan elinde;

Dört tarafa bakar düldür elinde;

Böyle yiğit vardır Akbez elinde;

Bu millet ölecek vatan yolunda.

Kul Aşığım böyle düzerim;

Cemeder de bir deftere yazarım.

Göçüp Türk ilinde'serbest gezerim;

Yaba net içinde durulmaz oldu.

Not eden: Şakir Sabri YENER

Toplayan: İslahiye Akbez Köyü Öğretmeni Hasan Hüseyin

Toplandığı tarih: 2—2—935