EMELLER, ELEMLER

Terkibime gam zehri katılmış ezelimden,

Rahetlaşırım, belki, yıkılsam temelimden,

Ateşten örülmüş kemeri küznü melâlin,

Çıkmaz sanırım nafile ölsem de belimden.

Kahretmede haksız değilim talie zira:

Her sahada eyler beni

Bir defa bozulmuştu sazım, hayli zamandır:

Çıkmaz ebedî neşeli bir nağme telimden.

Yazdıkça kabarmakta keder dalgası gûya

Ruhumdaki mana okunur her gazelimden

Çağlarsa da tab’ım yine taşmaz yatağından

Bir kimse zarar görmedi âlemde selimden

Bir zevk u sükûn âlemi açsın diye hergün:

Bekler bunu gönlüm yine bekler ecelinden

Baştan başa dünyayı safa yurdu yapardım

Bir böyle büyük mucize gelseydi elimden

Bîr ömre bedel elde kalan sade havadır!

Baktıkça hacalet duyarım mahasalimden.

N. ONUR

ONUR, N. " EMELLER, ELEMLER". Başpınar Dergisi. ( 1943)

Anahtar Kelimeler: olsem, sade, pyazdıkca, omr, hacalet