Ot yiyormuş Diyojen, görmüş bunu bir Hâkim,

Pek meşhur bir adammış amma, bilmiyorum kim,

Debdebeler içinde, süslü elbise giymiş,

Zaman sultanlarından birinin bendesiymiş.

İşte bu zat bakmış da, demiş ki Diyojen,

Ot yiyorsun şendeki, bu sefalet hali ne?

Girseydin bir sjdtanın sen de himayesine,

Saadetten cevâplar gelirdi hep sesine,

Sırmalı hil’at giyer ve şu otu yemezdin,

Hayat çok tatlı şeyken, elinle bunu ezdin.

Diyojen de cevabı vermiş hemen, şöylece;

Demiş ki; pek rahatım, şimdi ben gündüz gece,

Eğer sen ot yemeyi bilseydin, sultanlara,

Kul olmazdın, gitmezdi hüriyetin, Maskara;

Yazan: Kenan YALVAÇ