Dillere Düştüm

Dalından kopmuş bir kuru yapraktım,

Poyrazda savrulup yellere düştüm.

Ardımda bir sürü yavru bıraktım,

Başımı alıp da çöllere düştüm.

Gecesi gündüzü bir duman deye,

Kendi de adı da pek yaman deye

İçiyor ömrümü boş zaman deye,

Yurdumdan uzak yad ellere düştüm.

Eşini arayan bir ceylân gibi.

Yıllardır başıboş küheylân gibi,

Dağlardan çağlayan bir seylân gibi,

Yolumu şaşırıp sellere düştüm.

Bakmadan yüzüne kana kana ben,

Hasretle adını âna ana ben

Tutuşup kül oldum yana yana ben

Şu büyük deridimle dillere düştüm..

Adıyamanlı

Abdülkerim IŞIK