Ey güzel yüzlü, melek çehreli Cumhuriyet!

Sana binlerce perestiş, sana yüz bin hürmet!

Yurdumun üstüne aç şöyle müzehhep bir peri

Aksın altında beyaz kumlu şu billur dereler!

Seni andıkça yanık ruhuma bir haz akıyor...

Kanayan kalbimi bir tatlı hararet yakıyor!..

Sendedir nur, maarif, medeniyet, koku, renk,

Başka bir şekl-i hükümet nasıl olsun sana denk?!

Baslığın yerde. terakki gülü, reyhanı biter!

Bacalar fabrikalardan göğe tüttükçe tüter.

Doğduğun toprağa mor, pembe, yeşil nur elenir!..

Senden imanı satılmış köleler şüphelenir!..

Seni tebcile semadan bile sesler geliyor;

Yararak boşluğa yerden göğe ses yükseliyor!

Milletin ruh-u necibinde bugün fırtına var

Coşuyor vecd ile neşeyle denizler, karalar!.

Yıkılıp gitti füsununla sefahatle saray...

Doğdu Cennet vatanın üstüne pek nurlu bir ay

Millet artık o büyük rüştünü isbai etti:

Bindelik devri de tarihe karıştı gitti!...

Bu büyük bayramı temin eden eller yaşasın.

Onların beslediği yüksek emeller yaşasın!..

Ey peri gel beni, bas sinene, uyuşuna al!..

Öleyim ben yoluna: tek vatanımda sağ kal!