‘’Öğütesi Oğuzları alçaklaması, yerilesi kafircikleri alkışa alması» teklif olunduğunda1 (Haddini tanımaza ne idüğünü bildirmek, öksüze sırmalı kaftan giydirmekçedir) deyip ağzına yakışır sözler harcıyan Alplar başı Salur Kazan Bey, Tornan Kalesinin kera yürekli Te kürüne, cini ile oynarsa sonunda pişmanlanacağını hatırlatıyor:
SÖYLEME
Kâfir, kâfiri son sözümdür, kulak ver:
Kara kurdun erkeğinde köküm var,
Göçen kara koyununu döndürmez.
Kâfir kâfir! Son sözümdür, kulak ver:
Kara kuşun erkeğinde köküm var,
Uçan kara ördeğini kondurmaz!
Kâfir kâfiri Son sözümdür, kulak ver: öz yurdumda
"Uruz’’ adlı, oğlum var, Yeni baştan doğanını ondurmaz.
Doğrudur:
Birimiz ölürse doğar binimiz,
Kaypak kâfirlerde kalmaz kinimizi
Basri GOCUL
Not: Yukarda adı belirtilen epopeden ilkin “BAŞPINAR„ dergisinde yayınlanmak üzere seçilmiştir.
Her türlü iktibas hakkı mahfuzdur.