Bir şehir yükseliyor, nur saçarak şafaktan,

Bir şehir yükseliyor, güneş gibi ufuktan.

Bir şehir yükseliyor, ufkunda “Şimşek” çakan,

Bir şehir yükseliyor, alev alev “kor” saçan

Bir şehir yükseliyor, sanki kutsi bir mabed,

Bir şehir yükseliyor, baştan-başa celâded.

Bir şehir yükseliyor, vatan aşkı bağrında,

Bir şehir yükseliyor, Şahin’ler diyarında.

Bir şehir yükseliyor, Türkiye’nin “Verdün” ü,

Bir şehir yükseliyor, destan olmuş her yönü.

Bir şehir yükseliyor, tüm kudret haşmetile,

Bir şehir yükseliyor, keskin şecaatile.

Bir şehir yükseliyor, cengâver gazisiyle,

Bir şehir yükseliyor, şerefli mazisiyle.

Bir şehir yükseliyor, kale’siyle, burcuyla,

Bir şehir yükseliyor, yapısıyla, harcıyla.

Bir şehir yükseliyor, vatan namus uğruna,

Bir şehir yükseliyor, güvenir yumruğuna.

Bir şehir yükseliyor, kükremiş olmuş arslan,

Bir şehir yükseliyor, tarihe yazmış destan.

Bir şehir yükseliyor, Şahin’i var burcunda,

Bir şehir yükseliyor, acı ekmek hurcunda.

Bir şehir yükseliyor, top’lara, tank’a karşı,

Bir şehir yükseliyor, titretir nara’sı ârşı.

Bir şehir yükseliyor, azgın düşmana karşı

Bir şehir yükseliyor, göze almış savaşı.

Bir şehir yükseliyor, yedisinden-yetmişe,

Bir şehir yükseliyor, koşar kanlı döğüşe.

Bir şehir yükseliyor, o, yanık türküsüyle,

Bir şehir yükseliyor, (ŞAHİN) in öyküsüyle.

Bir şehir yükseliyor, her yönü bir abide,

Bir şehir yükseliyor, dünyada tek nadide.

Bir şehir yükseliyor, bahçesiyle, bağıyla,

Bir şehir yükseliyor, burcu burcu dağıyla.

Bir şehir yükseliyor, bedirlenmiş bir mehtap,

Tarihe geçmiş adı bu şehir: “GAZİANTEP”!...

Kanlı gömlek kefeni, yedibin masum şehit,

Yatıyor sinesinde, yapmışlar candan tevhit.

Hiç yılmadan on bir ay, tem mücehhez düşmanla,

Kahramanca savaşmış, sarsılmıyan iymanla.

Size selam, saygılar, ey! şehitler, gaziler,

Bu Gazi’lik sîzlerden, bize büyük yadigâr.

“YILDIZ” aciz, vasfından, sana etmede hitap,

Taşma, toprağına, meftunum; “GAZİANTEP”!

6 Şubat 1973

Fahri YILDIZ