Halin kalmamıştı artık bükülmüştü belin
Damarlanmış, sararmış titriyordu elin
Güzel gözün dumanlanmıştı, senin değil sanki elin
Boş kaldı evde sana ayrılan yerin,
Bıraktığın boşluk sonsuz ve derin
Belli etmezdin neşen kederin
Nur yüzlü tatlı sözlü nenem o benim.
Üzüldüğüm zaman beni teselli ederdin
Olur; geçer sen sabret bitecek derdin.
Ağzın yoktu sanki hep konuşası dinlerdin.
Hoşuna giderse eğer gamzen çukurlaşır gülerdin.
Benim hayatım nenem sen her şeye değerdin.
Ben orada değildim, son bulmuş ömrün
Bu uzun yolculuktan olmaz ki dönüm
Ne olur ayırmasaydı bizi bu ölüm
Mezarına geldim okudum ağladım senin.
Sanki toprakta, karanlıkta belli kederin.
Havasız, güneşsiz çukurda yerin.
Gülmemiş zavallı nenem o benim.