Halin kalmamıştı artık bükülmüştü belin

Damarlanmış, sararmış titriyordu elin

Güzel gözün dumanlanmıştı, senin değil sanki elin

Boş kaldı evde sana ayrılan yerin,

Bıraktığın boşluk sonsuz ve derin

Belli etmezdin neşen kederin

Nur yüzlü tatlı sözlü nenem o benim.

Üzüldüğüm zaman beni teselli ederdin

Olur; geçer sen sabret bitecek derdin.

Ağzın yoktu sanki hep konuşası dinlerdin.

Hoşuna giderse eğer gamzen çukurlaşır gülerdin.

Benim hayatım nenem sen her şeye değerdin.

Ben orada değildim, son bulmuş ömrün

Bu uzun yolculuktan olmaz ki dönüm

Ne olur ayırmasaydı bizi bu ölüm

Mezarına geldim okudum ağladım senin.

Sanki toprakta, karanlıkta belli kederin.

Havasız, güneşsiz çukurda yerin.

Gülmemiş zavallı nenem o benim.