1
Bir çiçektin açmadan, soldun niçin?
Gülselim, yavrum, kadid oldun niçin?
2
Çok güzeldin, çok severdim ben seni
Gülselim, yaktın firakınla beni
3
Olmasaydı sende bu hüsn-ü eda
Gıbta etmezdi felek yavrum sana
4
Sende görseydim ufak bir tek kusur
Belki olmazdım bu rütbe bihuzur
5
Naz-ü- nimetle büyütmüştüm seni
Öpmiye kıymazdım o nazik teni
6
Şimdi lâyık mı o toprak olsun?
Talie böyle oyuncak olsun?
7
Son nefeste Gülselim güldün bize
Tesliyet vermek için kalbimize
8
Doktorun titrek elinle kalbimize
Elini öpmüş idin az evvel
9
Hakkını eyle kelâl yavrum bana
Çok çalıştım derdine yoktu deva
10
Sendin evlâdlarımın en güzeli
Çok yazık oldu yitirdim Gülseli.
GÜLSEL’İN DİLİNDEN
Çare yok böyle imiş hükmü kader
Çekme beyhude baba renc-ü- keder
Sen huzuru rahatın ettin feda
Haslalıkta çok emek verdin bana
Sen helâl eyle anınçin hakkını
Çok elem verdim kaçırdım zevkını
Rabbıma ben de dahalet eylerim
Ruzu mahşerde şefaat eylerim
Eyle kardaşlarıma çok dikkat
Anneme fazlaca eyle hürmet
Bende kaldı yalnız bir tek emel
Çıkmasın hatırınızdan Gülsel
Ben size Hakka emanet ettim
Taliimmiş aranızdan gittim.
24-10-943
Emekli Hâkim Abdullağ Namık Hacihanefi oğlu