1

Bir çiçektin açmadan, soldun niçin?

Gülselim, yavrum, kadid oldun niçin?

2

Çok güzeldin, çok severdim ben seni

Gülselim, yaktın firakınla beni

3

Olmasaydı sende bu hüsn-ü eda

Gıbta etmezdi felek yavrum sana

4

Sende görseydim ufak bir tek kusur

Belki olmazdım bu rütbe bihuzur

5

Naz-ü- nimetle büyütmüştüm seni

Öpmiye kıymazdım o nazik teni

6

Şimdi lâyık mı o toprak olsun?

Talie böyle oyuncak olsun?

7

Son nefeste Gülselim güldün bize

Tesliyet vermek için kalbimize

8

Doktorun titrek elinle kalbimize

Elini öpmüş idin az evvel

9

Hakkını eyle kelâl yavrum bana

Çok çalıştım derdine yoktu deva

10

Sendin evlâdlarımın en güzeli

Çok yazık oldu yitirdim Gülseli.

GÜLSEL’İN DİLİNDEN

Çare yok böyle imiş hükmü kader

Çekme beyhude baba renc-ü- keder

Sen huzuru rahatın ettin feda

Haslalıkta çok emek verdin bana

Sen helâl eyle anınçin hakkını

Çok elem verdim kaçırdım zevkını

Rabbıma ben de dahalet eylerim

Ruzu mahşerde şefaat eylerim

Eyle kardaşlarıma çok dikkat

Anneme fazlaca eyle hürmet

Bende kaldı yalnız bir tek emel

Çıkmasın hatırınızdan Gülsel

Ben size Hakka emanet ettim

Taliimmiş aranızdan gittim.

24-10-943

Emekli Hâkim Abdullağ Namık Hacihanefi oğlu