ANAYASA
BİRİNCİ BÖLÜM
Esas Hükümler
1.Madde – Türkiye Devleti bir cumhuriyettir.
2.Madde – Türkiye Devleti cumhuriyetçi, milliyetçi, halkçı, devletçi, lâyık ve devrimcidir. Devletin dili Türkçedir. Başkenti Ankara’dır.
3.Madde – Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir.
4.Madde – Türk milletini ancak Türkiye Büyük Millet Meclisi temsil eder ve millet adına egemenlik hakkını yalnız o kullanır.
5.Madde – Yasama yetkisi ve yürütme erki Büyük Millet Meclisinde belirir ve onda toplanır.
6.Madde – Meclis, yasama yetkisini kendi kullanır.
7.Madde – Meclis, Yürütme yetkisini kendi seçtiği Cumhurbaşkanı ve onun tayin edeceği bakanlar Kurulu eliyle kullanır.
Meclis hükümeti her vakit denetleyebilir ve düşürebilir.
8.Madde – Yargı hakkı, millet adına usul ve kanuna göre bağımsız mahkemeler tarafından kullanılır.
İkinci Bölüm
Yasama Görevi
9.Madde – Türkiye Büyük Millet Meclisi, kendi kanununa göre millet tarafından seçilmiş milletvekillerinden kurulur.
10.Madde – Milletvekili seçmek, yirmi iki yaşını bitiren kadın, erkek her Türkün hakkıdır.
11.Madde – Otuz yaşını bitiren kadın erkek her Türk milletvekili seçilebilir.
12.Madde – Yabancı devlet resmi hizmetinde bulunanlar, terhipli cezaları gerektiren suçlardan veya hırsızlık, sahtecilik, dolandırıcılık, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflâs suçlarından biriyle hüküm giymiş olanlar, kısıtlılar, yabancı devlet uyrukluğunu ileri sürenler, kamu hizmetlerinden yasaklılar, Türkçe okuyup yazma bilmiyenler millet vekili seçilemezler.
13.Madde – Büyük Millet Meclisinin seçimi 4 yılda bir yapılır.
Süresi biten milletvekilleri tekrar seçilebilirler.
Eski meclis, yeni meclis toplanana kadar devam eder.
Yeni seçim yapılmasına imkân görülmezse, toplanma dönemi bir yıl daha uzatılabilir.
Her milletvekili yalnızca kendini seçen çevrenin değil bütün milletin vekilidir.
14.Madde – Büyük Millet Meclisi, her yıl Kasım ayı başında çağrısız toplanır.
Meclis, üyelerinin memleket içinde dolaşmaları, inceleme yapmaları, denetleme vazifelerine hazırlanmaları ve dinlenmeleri için çalışmasına yılda altı aydan fazla ara veremez.
15.Madde – Kanun teklif etme hakkı, Meclis üyelerinin ve Bakanlar Kurulunundur.
16.Madde – Millet vekilleri Meclise katıldıklarında şöyle yemin içerler:
“Namusum üzerine söz veririm ki:
Vatanın ve milletin mutluluğuna, esenliğine, milletin kayıtsız şartsız egemenliğine aykırı bir amaç gütmeyeceğim ve Cumhuriyet esaslarına bağlılıktan ayrılmayacağım.”
17.Madde – Bir millet vekiline Meclis içerisindeki oy, düşünce ve demeçlerin den, ne de, Meclisteki oy düşünce ve demeçlerini meclis dışında söylemek ve açığa vurmaktan sorumlu değildir. Seçiminden gerek önce gerek sonra üstüne suç atılan bir Kamutayın kararı olmadıkça sanık olarak sorgulanamaz, tutulamaz ve yargılanamaz. Cinayetten suçüstü yakalanma hali bu hükmün dışındadır. Ancak bu halde yetkili makam bunu hemen Meclise bildirmek ödevindedir. Seçiminden önce veya sonra bir millet vekili hakkında verilmiş bir ceza hükmünün yerine getirilmesi bir ceza hükmünün yerine getirilmesi bir milletvekilliği süresinin sonuna bırakılır. Milletvekilliği süresinin içinde zaman aşımı yürümez.
18.Madde – Milletvekillerimizin yıllık ödenekleri özel kanunla gösterilir.
19.Madde – Araverme sırasında Cumhurbaşkanı veya Meclis Başkanı gerekli görürse meclisi toplamıya çağırır.
20.Madde – Meclis görüşmeleri açıktır ve olduğu gibi yayılır.
Fakat Meclis, içtüzük hükümlerine uygun olarak kapalı oturumlar dahi yapabilir.Kapalı oturumdaki görüşmeleri yaymak Meclisin kararına bağlıdır.
21.Madde – Meclis, görüşmelerini içtüzük hükümlerine göre yapar.
22.Madde – Soru, gen soru ve Meclis soruşturması, Meclisin yetkilerinden olup bunların nasıl yapılacağı içtüzükte gösterilir.
23.Madde – Millet vekilliği ile Hükumet memurluğu bir kişide birleşmez.
24.Madde – Türkiye Büyük Millet Meclisi Kamutayı her Kasım ayı başında kendine bir yıl için bir başkan, üç başkan vekili seçer.
25.Madde – Seçim dönemi bitmeden Meclis, üyelerinin tam sayısının salt çokluğu ile seçim yenilemeğe karar verirse, yeni toplanan Meclisin Seçim dönemi kasım ayında başlar. Kasımdan önceki toplantı olağanüstü toplantı sayılır.
26.Madde – Kanun koymak kanunlarda değişiklik yapmak, kanunları yorumlamak, kanunları kaldırmak, devletlerle sözleşme, anlaşma ve barış yapmak, harp ilân etmek, Devletin bütçe ve kesinhesap kanunlarını incelemek ve onamak, para basmak, tekelli ve akçalı yüklenme sözleşmelerini ve imtiyazlarını onamak ve bozmak, genel ve özel af ilân etmek, cezaları hafifletmek ve değiştirmek, kanun soruşturmalarını ve kanun cezalarını ertelemek, mahkemelerden çıkıp kesinleşen ölüm cezası hükümleri yerine getirmek gibi görevleri Büyük Millet Meclisi ancak kendisi yapar.
27.Madde – Bir millet vekilinin vatan hayınlığı ve milletvekilliği sırasında yiyicilik suçlarından biriyle sanık olduğuna Türkiye Büyük Millet Meclisi Kamutayı hazır üyelerinin üçte iki oy çokluğu ile karar verilir yahut on ikinci maddede yazılı suçlardan biriyle hüküm giyer ve bu da kesinleşirse millet vekilliği sıfatı kalkar.
28.Madde – Çekilme, kanun hükümleri gereğince kısıtlanma, özürsüz ve izinsiz bir ay Meclise devamsızlık yahut memurluk kabul etme hallerinde milletvekilliği düşer.
29.Madde – Ölen yahut yukarıdaki maddeler gereğince milletvekilliği kalkan veya düşen milletvekilinin yerine bir başkası seçilir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yürütme Görevi
30.Madde – Büyük Millet Meclisi, kendi kolluk işlerini Başkanı elile düzenler ve yürütür.
31.Madde – Türkiye Cumhurbaşkanı, Büyük Millet Meclisi Kamutayı tarafından ve kendi üyeleri arasında bir seçim dönemi için seçilir Cumhurbaşkanlığı görevi yeni Cumhurbaşkanının seçimine kadar sürer. Yeniden seçilmek olur.
32.Madde – Cumhurbaşkanı, devletin başıdır. Bu sıfatla töreni oturumlarda Meclis ve gerekli görüldükçe Bakanlar Kuruluna başkanlık eder ve Cumhurbaşkanı kaldıkça Meclis tartışma ve görüşmelerine katılamaz ve oy veremez.
33.Madde – Cumhurbaşkanı hastalık ve memleket dışı yolculuk gibi bir sebeple görevinı yapamaz veya ölüm, çekilme ve başka sebeplerle Cumhurbaşkanlığı açık kalırsa Büyük Millet Meclisi Başkanı vekil olarak Cumhurbaşkanlığı görevini yapar.
34.Madde – Cumhurbaşkanlığı boş kaldığında meclis toplanıksa Cumhurbaşkanını hemen seçer.
Meclis toplanık değilse çağırarak Cumhurbaşkanı seçilir. Meclisin seçim dönemi sona ermiş veya seçimin yenilenmesine karar verilmiş olursa Cumhurbaşkanını gelecek Meclis seçer.
35.Madde – Cumhurbaşkanı meclisin kabul ettiği kanunları on gün içinde ilân eder.
Cumhurbaşkanı, uygun bulmadığı kanunları bir daha görüşülmek üzere gene on gün içinde gerekçesi ile beraber Meclise geri verir. Anayasa ile bütçe kanunu bu hüküm dışındadır.
Meclis geri verilen kanunu gene kabul ederse Cumhurbaşkanı onu ilân etmek ödevindedi.
36.Madde – Cumhurbaşkanı her yıl Kasım ayında Hükûmetin geçen yıldaki çalışmaları ve giren yıl içinde alınması uygun görünen tedbirler hakkında bir söylev verir. Yahut söylevini Başbakana okutturr.
37.Madde – Cumhurbaşkanı, yabancı devletlerin yanında Türkiye Cumhuriyetinin siyasi temsilcilerini tayin eder ve yabancı devletlerin siyasi temsilcilerini kabul eder.
38.Madde – Cumhurbaşkanı seçiminden sonra hemen Meclis önünde şöyle andiçer:
“Namusum üzerine söz veririm ki:
Cumhurbaşkanı olarak, Cumhuriyet kanunlarını, milletin eğemenlik esaslarını sağlayacağım;
Ve bunları müdafaa edeceğim:
Türk milletinin mutluluğuna bütün bağlılığımla bütün kuvvetimle çalışmaktan asla ayrılmayacağım.”
39.Madde – Cumhurbaşkanının çıkaracağı bütün kararlar Başbakan ile birlikte ilgili bakan tarafından imzalanır.
40.Madde – Başkomutanlık, Türkiye Büyük Millet Meclisinin yüce varlığından ayrılmaz ve Cumhurbaşkanı tarafından temsil olunur. Harp kuvvetlerinin komutası barışta özel kanuna göre Genelkurmay başkanlığına ve seferde Bakanlar Kurulunun teklifi üzerine Cumhurbaşkanı tarafından tayin edilecek kimseye verilir.
41.Madde – Cumhurbaşkanı, vatan hayınlığı halinde Büyük Millet Meclisine karşı sorumludur Cumhurbaşkanının çıkaracağı bütün kararlardan doğacak sorumlar 39 uncu madde gereğince bu kararları imzalıyan Başbakanın en ilgili bakanındır.
Cumhurbaşkanının, özlük işlerinden dolayı sorumlanması gerekirse Anayasanın Milletvekilliği dokunulmazlığı ile ilgili 17 nci maddesi hükümlerine uyulur.
42.Madde – Cumhurbaşkanı, Hükümetin teklifi üzerine, daimi malûlük veya kocama gibi özlük sebeplerinden dolayı belli kimselerin cezalarını kaldırabilir veya hafifletebilir.
Cumhurbaşkanı, Büyük Millet Meclisi tarafından sanıklanarak hüküm giyen bakanlar hakkında bu yetkiyi kullanamaz.
43.Madde – Cumhurbaşkanının ödeneği özel kanunlarla gösterilir.
44.Madde – Başbakan, Cumhurbaşkanınca Meclis üyeleri arasından tayin olunur.
Öteki bakanlar, Başbakanca Meclis üyeleri arasından seçilip tamamı Cumhurbaşkanı tarafından onandıktan sonra meclise sunulur.
Meclis toplanık değilse sunma işi Meclisin toplanmasına bırakılır.
Hükümet, tutacağı yolu ve siyasi görüşünü en geç bir hafta içinde Meclise bildirir ve ondan güven ister.
45.Madde – Bakanlar, Başbakanın Reisliği altında (Bakanlar kurulu) nu meydana getirir.
46.Madde – Bakanlar kurulu Hükûmetin genel politikasından birlikte sorumludur.
Bakanların her biri kendi yetkisi içindeki işlerden ve emri altındakilerin eylem ve işlerinden ve politikasının genel gidişinden tek başına sorumludur.
47.Madde – Bakanların görev ve sorumlulukları özel kanunla gösterilir.
48.Madde – Bakanlıkların kuruluşu özel kanunlara bağlıdır.
49.Madde – İzinli veya herhangi bir sebeple özürlü olan bir Bakana, Bakanlar kurulu üyelerinden bir başkası geçici olarak vekillik eder. Ancak bir bakan birden fazlasına vekillik edemez
50.Madde – Bakanlardan birinin Yücedivana yollanması hakkında Türkiye Büyük Millet Meclisince verilen karar, kendisini bakanlıktan da düşürür.
51.Madde – İdare dâvalarına bakmak ve idare uyuşmazlıklarını çözmek, Hükümetçe hazırlanarak kendine verilecek kanun tasarıları ve imtiyaz sözleşme ve şartlaşmaları üzerine düşünüşünü bildirmek, gerek kendi özel kanunu ve gerek başka kanunlarla gösterilen görevi yapmak üzere bir Danıştay kurulur. Danıştay başkanları ve üyeleri, daha önce önemli görevlerde bulunmuş uzmanlıkları, bilgileri çe görgüleriyle belirgin kimseler arasından Büyük Millet Meclisince seçilir.
52.Madde – Bakanlar Kurulu kanunlarının uygulanmasını görmek yahut kanunun emrettiği işleri belirlemek üzere içinde yeni hükümler bulunmamak ve Danıştayın incelemesinden geçirilmek şartiyle tüzükler çıkarır.
Tüzükler Cumhurbaşkanının imzası ve ilâniyle yürürlüğe girer.
Tüzüklerin kanunlara aykırılığı ileri sürüldükte bunun çözüm yeri Türkiye Büyük Millet
Meclisidir.
Dördüncü Bölüm
Yargı Erki
53.Madde – Mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri kanunla gösterilir.
54.Madde – Yargıçlar, bütün dâvaların görülmesinde ve hükmünde bağımsızdırlar ve bu işlerine hiçbir türlü karışılamaz. Ancak kanun hükmüne bağlıdırlar.
Mahkemelerin kararlarını Türkiye Büyük Millet Meclisi ve Bakanlar Kurulu hiçbir şekilde
değiştiremezler, başkalıyamazlar, geciktiremezler ve hükümlerinin yerine getirilmesine
engel olamazlar.
55.Madde – Yargıçlar, kanunda gösterilen usuller ve haller dışında görevden alınamazlar.
56.Madde – Yargıçların nitelikleri, hakları, görevleri, aylık ve ödenekleri, nasıl tayin olunacakları ve görevlerinden nasıl çıkarılacakları özel kanunla gösterilir.
57.Madde – Yargıçlar, kanunla gösterilenlerden başka genel veya özel hiçbir görev alamazlar.
58.Madde – Mahkemelerde yargılamalar herkese açıktır.
Yalnız yargılama usulü kanun gereğince bir yargılamanın kapalı olmasına mahkeme karar verebilir.
59.Madde – Herkes mahkeme önünde haklarını korumak için gerekli gördüğü yasalı araçları kullanmakta serbesttir.
60.Madde – Hiçbir mahkeme görev ve yetkisi içindeki dâvalara bakmazlık edemez. Görev ve yetki dışında olan dâvalar ancak bir kararla reddolunur.
Yücedivan
61.Madde – Bakanları, Danıştay ve Yargıtay Başkanları ve üyelerini ve Cumhuriyet Başsavcısını görevden doğatacak işlerden dolayı yargılanmak için Yücedivan kurulur.
62.Madde – Yücedivan için on biri Yargıtay, onu Danıştay Başkanları ve üyeleri arasından ve kendi genelkurulları tarafından, gerekli görüldükçe gizli oyla, yirmi bir kişi seçilir.
Bunlar gizli oyla, saltçoklukla içlerinden birini Başkan, birini Başkan Vekili seçerler.
63.Madde – Yücedivan bir Başkan ve on dört üye ile kurulur ve kararlarını saltçoklukla verir.
Geri kalan altı kişi gerektiğinde kurulun eksiğini tamamlamak için yedek üye durumundadır.
Bu yedek üyeler, üçü Yargıtay üçü Danıştay’dan seçilmiş üyeler arasından olmak üzere adçekme ile ayrılır.
Başkanlığa ve Başkan Vekilliğine seçilenler bu adçekmeye girmezler.
64.Madde – Yücedivanın savcılık görevi, Başsavcılık tarafından görülür.
65.Madde – Yücedivanın kararları kesindir.
66.Madde – Yücedivan kanunlara göre yargılar ve hüküm verir.
67.Madde – Yücedivan gerekli görüldüğünde Türkiye Büyük Millet Meclisi karariyle kurulur.
Beşinci Bölüm
Türklerin Kamu Hakları
68.Madde – Her Türk hür doğar, hür yaşar. Hürriyet, başkasına zarar vermeyecek her şeyi yapabilmektir.
Tabii haklardan olan hürriyetin herkes için sınırı, başkalarının hürriyeti sınırıdır. Bu sınırı ancak kanun çizer.
69.Madde – Türkler kanun karısında eşittirler ve ayrıksız kanuna uymak ödevindedirler. Her türlü grup, sınıf, aile ve kişi ayrıcalıkları kaldırılmıştır ve yasaktır.
70.Madde – Kişi dokunulmazlığı, vicdan, düşünme, söz yayım yolculuk, bağıt, çalışma; mülkedinme, malını ve hakkını kullanma, toplanma, dernek kurma, ortalık kurma hakları ve hürriyetleri Türklerin tabii haklarındandır.
71.Madde – Cana, mala, ırza, konuta hiçbir türlü dokunulamaz.
72.Madde – Kanunda yazılan hal ve şekillerden başka türlü hiçbir kimse yakalanamaz ve tutuklanamaz.
73.Madde – İşkence, eziyet, zorlamı ve angarya yasaktır.
74.Madde – Kamu faydasına gerekli olduğu usulüne göre anlaşılmadıkça ve özel kanunları değerince değer parası peşin verilmedikçe hiç kimsenin malı ve mülkü kamulaştırılamaz.
Çiftçiyi toprak sahibi kılmak ve ormanları devletleştirmek için alınacak toprak ve ormanların kamulaştırma karşılığı ve bu karşılıkların ödenişi özel kanunlarla gösterilir.
Olağanüstü hallerde kanuna göre yükletilecek para ve mal ve çalışma ödevleri dışında hiçbir kimse başka hiçbir şey yapmıya ve vermiye zorlanamaz.
75.Madde – Hiçbir kimse felsefe inanından, din ve mezhebinden dolayı kınanamaz. Güvenliğe ve edep törelerine ve kanunlar hükümlerine aykırı bulunmamak üzere her türlü din törenleri serbesttir.
76.Madde – Kanunda yazılı usul ve haller dışında kimsenin konutuna girilemez ve üstü aranamaz.
77.Madde – Madde basın, kontrol çerçevesinde serbesttir ve yayımından önce denetlenemez, yoklanamaz.
78.Madde – Seferberlik ve sıkıyönetim hallerin veyahut salgın hastalıklarından dolayı alınmış kanun kısıtlamalarının gerektirdiği kısıntıların dışında yolculuk hiçbir kayıt altına alınamaz.
79.Madde – Bağıtların, çalışmaların, mülkedinme ve hak ve mal kullanmasının, toplanmaların ve derneklerin ve ortalıkların serbestlik sınırı kanunlarla çizilir.
80.Madde – Hükümetin gözetlemesi ve denetimi altında ve kanun çerçevesinde her türlü eğitim serbesttir.
81.Madde – Postalara verilen kâğıtlar, mektuplar ve her türlü emanetler yetkili sorgu yargıcı veya yetkili mahkeme kararı olmadıkça açılamaz ve telgraf ve telefonla haberleşmenin gizliliği bozulamaz.
82.Madde – Türkler gerek kendileri, gerek kamu ile ilgili olarak kanunlara ve tüzüküklere aykırı gördükleri hallerde yetkili makamlara ve Türkiye Büyük Millet Meclisine tek başlarına veya toplu olarak haber verebilir veya şikâyete bulunabilirler. Haber veya şikâyeti alan makam kişi ile ilgili başvurmaların sonucunu dilekçeye yazılı olarak bildirmek ödevindedir.
83.Madde – Hiç kimse kanunca bağlı olduğu mahkemeden başka bir mahkemeye verilemez ve yollanamaz.
84.Madde – Vergi Devletin genel giderleri için halkın pay vermesi demektir. Bu esasa aykırı olarak gerçek veya tüzel kişiler tarafından veya onlar adına resimler ondalık alınması ve başka yüklemeler yapılması yasaktır.
85.Madde – Vergiler ancak kanunla alınır ve salınır.
Devletçe, illerin özel idarelerince ve belediyelerce alınagelmekte olan resimler ve yüklemeler kanunları yapılıncaya kadar alınabilir.
86.Madde – Harp halinde veya harbi gerektirecek bir durum başgösterdikte veya ayaklanma olduğunda yahut Vatan ve Cumhuriyete karşı kuvvetli ve eylemli bir kalkışma olduğunu gösterir. Kesin belirtiler görüldükte Bakanlar Kurulu Süresi bir ayı aşmamak üzere yurdun bir kesiminde veya her yerinde sıkıyönetim ilan edebilir ve bunu hemen Meclisin onamasına sunar. Meclis sıkıyönetim süresini, gerekirse uzatabilir veya kısaltabilir. Meclis toplanık değilse hemen toplanmıya çağırılır.
Sıkıyönetim süresi ancak Meclisin kararile uzatılabilir.
Sıkıyönetim, kişi ve konut dokunulmazlığının, basın, gönderişme dernek, ortalık hürriyetinin geçici olarak kayıtlanması veya durdurulması demektir.
Sıkıyönetim bölgesiyle bu bölge hangi hükümlerin nasıl yürütüleceği, harp halinde de dokunulmazlığın ve diğer hürriyetlerin nasıl kayıtlanabileceği veya durdurulacağı kanunla gösterilir.
87.Madde – Kadın, erkek bütün Türkler ilk öğretimden geçmek ödevindedirler. İlköğretim devlet okullarında parasızdır.
88.Madde – Türkiye’de din ve ırk ayırdedilmeksizin vatandaşlık bakımından herkese “Türk” denir.
Türkiyede veya Türkiye dışında bir Türk babadan gelen yahut Türkiyede yerleşmiş bir yabancı babadan Türkiye’de dünyaya gelipde memleket içinde oturan ve ergenlik yaşına vardığında resmî olarak Türk vatandaşlığını isteyen yahut Vatandaşlık Kanunu gereğince Türklüğe kabul olan herkes Türktür.
Türklük sıfatının kaybı kanunda yazılı hallerde olur.
ALTINCI BÖLÜM
TÜRLÜ MADDELER
İller
89.Madde – Türkiye coğrafya durumu ve ekonomi ilişkileri bakımından illere, iller ilçelere, ilçeler bucaklara bölünmüştür, ve bucaklarda kasaba ve köylerden meydana gelir.
90.Madde – İllerle şehir kasaba ve köyler tüzelkişilik sahibidirler.
91.Madde – İllerin işleri, yetki genişliği ve görev esasları ayrımı esaslarına göre idare olunur.
Memurlar
92.Madde – Siyasi hakları olan her Türkün yeterliğine ve hakkedişine göre, Devlet memuru olmak hakkıdır.
93.Madde – Bütün memurların nitelikleri, hakları, görevleri, aylık ve ödenekleri, göreve alınmaları ve görevden çıkarılmaları yükselme ve ilerlemeleri özel kanunla gösterilir.
94.Madde – Kanuna aykırı konularda üstün emrine uymak memuru sorumdan kurtarmaz.
MALİYE İŞLERİ
95.Madde – Bütce kanunu tasarısı ve buna bağlı bütçeler Meclise bütçe yılı başından en az üç ay önce sunulur.
96.Madde – Devlet malları bütçe dışı harcanamaz.
97.Madde – Bütçe kanununun geçerliliği bir yıldır.
98.Madde – Kesinhesap Kanunu, ilişkin olduğu yıl bütçesinin hesap dönemi içinde elde edilen gelirler, gene o yılki ödemelerin gerçekleşmiş tutarını gösterir kanundur. Bunun şekli ve bölümleri Bütçe Kanunu ile tam karşılıklı olacaktır.
99.Madde – Her yılın Kesinhesap Kanunu o yılın sonunda başlıyarak en geç, ikinci yıl kasım ayına kadar Büyük Millet Meclisine sunulur.
100.Madde – Büyük Millet Meclisine bağlı ve Devletin gelirlerini ve giderlerini özel kanuna göre denetlemekle görevli olan bir sayıştay kurulur.
101.Madde – Sayıştay, genel uygunluk bildirimi ilişkin olduğu Kesinhesap Kanunun Maliyece Büyük Millet Meclisine verilmesi tarihinden başlıyarak en geç altı ay içerisinde Meclise sunar.
Anayasanın Dayanakları
102.Madde – Anayasada değişiklik yapılması aşağıdaki şartlara bağlıdır.
Değişiklik teklifinin Meclis tam üyesinin en az üçte biri tarafından imzalanması şarttır.
Değişiklikler ancak tam sayımın üçte iki oy çokluğu ile kabul edilebilir.
Bu kanun, Devlet şeklinin Cumhuriyet oyduğu hakkındaki birinci maddesinde değişiklik ve başkalama yapılması hiçbir türlü teklif dahi edilemez.
103.Madde – Anayasanın hiçbir maddesi hiçbir sebep ve bahane ile savsanamaz ve işlerlikten alıkonamaz. Hiçbir kanun Anayasaya aykırı olamaz.
104.Madde – 1293 tarihli Kanunuesası ile değişik maddeleri ve 20 “Kânunusani” 1337 tarihli Teşkilâtı Esasiye Kanunu, 20 Nisan 1340’ tarih ve 491 sayılı Teşkilâtı Esasiye Kanunu ve bunların ekleri ve değişiklikleri kaldırılmıştır.
105.Madde – Bu kanun yayım tarihinde yürürlüğe girer. (Teşkilâtı Esasiye encümenin değiştirişi: 104 Madde – 20 Nisan 1340 tarih ve 491 sayılı Teşkilâtı Esasiye Kanunu ve ekleri yerine mâna ve kavramda bir değişiklik yapılmaksızın Türkçeleştirilmiş olan bu kanun konulmuştur.)
