1932 yılında Batalhüyük (Şer’i mahkeme sicillerinde burası köy olarak görülmektedir.) Ve pancarlı suyundan istifade edenler, suyun borulara alınması üzerine beş yüz abone kaydı tez elden yapılmıştı.
Bugün şehrimizde on üç bin su abone kaydı vardır. Bunlardan 150’si resmi daireler, 1500’ü de sanayi ve meskenlerdir.
Bugün şehrimizde: Türk tepede 800 metre küplük bir su deposu ile Aydın baba 400’lük, Haci baba 400, Düz tepe 600 metre küplük su depolarımız vardır. Bunlardan başka şehrin ilerde yine su ihtiyaçları göz önüne alınarak birisi: Türk tepede olmak üzere, Tepebaşı veya karga sekmeze yapılması için projeleri Ankara’ya gönderilmiştir
Eskiden Pancarlı suyu Türk tepe su deposuna, Rakım farkı ile çıkmakta idi. 1946’da Pancarlı suyu, su sistemine göre (Abonelere yolda su vermek) dağıtıldığından su çıkmaz olmuştu. 1947 de ise Nizip yolunda ilk su kuyusu açılarak 20 Beygirlik pompajla Türk tepe su deposuna, yine yolda anenelere su dağıtmak sureti ile Türk tepe su deposunun suyu takviye edilmiş ve o çevrenin susuz kalmsası önlenmiştir.
1951 yılında Abdülkadir Baturun belediye reisliği zamanında Nizip caddesindeki büyük su kuyusu açılarak 300 milimetrelik su borusu ile yine Türk tepe su deposuna bağlanmıştır.
1952 yılında ise Saçaklı tarafına su ihtiyacı görüldüğünden Gazhane su kuyusu açılmıştır. Ve 20 beygirlik kademeli motorpompla bu cihete su verilmeye başlanmıştı.
1957 yılında başlayan kuraklıklar dolayısı ile Şehir su sıkıntısına maruz kaldığından devlet su işlerinin direktif Itri ile İller Bankasından yapılsın istikrazla Batalhüyük civarında, on kuyu açılmasına başlanmış ve 5 tanesi de açılmış. En büyük ümit ise eski Batalhüyük macrâsında olduğundan, on beş ebadında 17 metre derinlikte Batalhüyük kuyusu açılmıştı. Bu suretle de saniyede yüz litre su verecek kapasitede bir kuyu temin edilmişti.
Böylelikle 400 milimetrelik boru ile baş karakol su terfi istasyonundaki depoya ve orada On adet 30 beygirlik kademeli motormoplar Saçaklı Şenyurt, Atatürk bulvarı, Tepebaşı, Kayacık, Şehreküstü semtlerine buradan su verilmesine başlandı.
Gazhane su kuyusu da Aydın baba ve Düztepe su deposuna bağlanarak civarın yüksek yerlerine su verilmesine başlandı.
Nizip yolundaki Büyükusu kuyusu, 1960 yılında derinleştirilmek suretile,saniyede otuz litreden 100 litre su verecek duruma getirilmiştir. Şimdi saniyede otuz litrelik üç âdet motorpompla 300’lik boru ile Türktepe su deposuna ve ayni kuyudan Hacibaba su deposuna su verilmektedir. Bu suretle şehrin su ihtiyacı temin edilmekte ise de bunlar ne yazık ki muvakkat bir zaman içindir. Yoksa şehir ileride yine susuz kalmaya mahkûmdur.
Bizce: BU ŞEHRİN İKİ BÜYÜK DERDİ VAR SU, SU, SU, ENERJİ, ENERJİ, ENERJİ.
Gaziantep sanayide bir Alman şehri, medeniyete bir Paris, kalabalıkta bir Newyork olabilir. Fakat bu iki dert hallolursa. Bütün planlar bunun tahakkukuna bağlı.
