Ne kamyon, ne kağnı, ne de araba,
Deve kervanı geçerdi yollardan.
Mehtabın altında ağır ağır,
Çanlar döğdükçe yol havasını,
Tüyler ürperirdi duygulardan;
Deve kervanı geçerdi yollardan.
En önde küçük, çanlı bir merkep.
Kocaman kervanın başıydı
Yanda giden iri yarı bir köpek,
Kervancının can yoldaşıydı.
Bana bunlar kaldı eskş yıllardan:
Deve kervanı geçerdi yollardan.
M. Doğan SEMİZ