Bin ikiyüz yirmi sekiz senesinde Sultan Mahmud Han sani tarafından sefaretle Fethali Şah nezdine memuren Bağdat tarikile Tahrana vürut eyledi.

İran devletinin Bağdat havalisine asker sevkiie Babanlu Abdürrahman Paşanın Şehri Zor hükümetine ik'adı hakkında vükubulan muavenetten dolayı şikâyete ve vak’ai mezkûre esnsasında devleti müşariinileyha askerînin Irakı Arapta nehb ü- gâret eylemiş oldukları emval ve eşyanın istirdadına memur idi.

Müşarünileyh hamil olduğu namei hümayunu Cemaziyülâhırın on sekizinci cuma günü teslim ile memuriyetini tebliğ ettikte Şaha bir takım ağır lakırdılar söyledi. Badehu kendisile ümeraya Iraniye beyninde vukubulan mükâlemattan bir netice hasıl olamadığından mevkibi Şahı Ocan çemenine nakilden sonra iktiza eden cevabı verilmek üzere Tebrize getirerek orada ikamet üzere bulunan sefiri Devleti Aliyye Seyyid Abdülvahap Efendi ile birleşmesi tarafı Şahiden beyan olundu ve Kaymakam refakatile mahalli mezkûre azimet eyledi.

Tebrizde İran memurlarile müşarünileyha beyninde münakit meclisi mükâlemede Celâleddin Efendinin matlabına mukabil Irakî Arapta. İran züvarınm dahi Bir çok emval ve eşyası gasp olunduğundan bu iki menhûbat birlikte istirdat olunabilir cevabı verildi.

Seyyid A_bdülvahap Efendinin avdetinden sonra Celâleddin biraz daha İranda mütevakkıf

matlûbu Şahsî olduğundan Ocan ve Tebrizde bir müddet kaldıktan sonra resmi veda’ı icra etmeksizin Erzurum seraskeri Ahmet Paşayı görmek behanesile hareket edüp oradan İstanbula revan oldu.

Sefiri mumaileyh müddeasında gayet musır ve sert sözlü bir zat olup hatta esnayı müsahabette İran ümerasına sade isimlerile hitap ve bazı küstahâne tabirler istimal eylediğinden İranlı indinde makduh olmuş idi.