Gayri meşru zengin olmuş bir kimseye devrimizde rağbet fazla. Nereye gitse ayağa kalkar kıyam ederler. Fakat idealist, nefsinde, herkese ve her şeye karşı bir sorumluluk taşıyan bir kimse ise nedense aşağılık görülür. Hiçbir yerde rağbet görmez. Hatta onun bir mecliste bulunması bile utanç verir. Sebebi malûm, çünkü devrimizde idealist ve sorumluluk taşıyanların âcedi çok azdır. Hatta bunlar o kadar az ki, parmakla sayılacak kadar.