Bülbülün olsa da çayı gülşen
Yine anda olamaz hatırı şen
Bu cihan hüznü̈ nihanı bir mahzen
Kasrı firdevse çalışmak ahsen
Ne kadar olsa da bala mesken
Akıbet ziri zemindir medfen
Dehre geldi nice erbabı gına
O gına birçoğuna verdi ânâ
Akıbet eylediler, terki fena
Ariyettir bize bu kasrı bina
Ne kadar olsa da bala mesken
Akıbet ziri zemindir medfen
Şüphe yoktur ki gelince ecâl
Kimse edilmez bir saat imhal
Kalıp, evladı ayalı, emval,
Çıkarırlar seni evden derhal
Ne kadar olsa da bala mesken
Akıbet ziri zemindir meedfen
Hane imarına etmekle şitap
Kasra âmarî edip, oldu harap
Penci pencah yaşım, gitti şebab
Varacak menzilini elbette türap
Ne kadar olsa da bala mesken
Akıbet ziri zemindir medfen
Not: Bayramlardan Merhum Bülbül zade Haci Abdullah Edip Efendi adile mâruf Hocanın 1913’de kendi evini yaparken yazarak evinin halen tavanında bulunan kitabe.